Нэр үг
зай [нэр үг]
хүний араншин болсон самбаа, заль мэх зай ихтэй (самбаа, арга заль ихтэй) сэжиг сэв сэтгэлд зай гарах (сэтгэлд сэв суух).
зай [нэр үг]
хоёр юмны хоорондох хол, ойрын хэмжээ зай багатай (ойрхон), зай ихтэй (хол), холын зайд уралдах (газрын холд уралдах), зайны сургалт (багш, шавь хоёр заавал нүүр тулан танхимд хичээллэх бус, гэрийн даалгавар хийх, зөвлөгөө авах гэх мэт хэлбэрээр явуулах сургалт) ямар нэг юмны багтаамж, агуулах зай завсар, сул хоосон газар, хөндий зай авах (а.юмны газар авах, тархах б.юмны хооронд сул чөлөө гаргах), зай тавих (бусдын өмнө саад болохгүй зайлж өгөх), зай үлдээх (ажил баримжаалах, төлөвлөгөө тогтоох зэрэгт нөөц цаг зав, хөрөнгө тооцоолон үлдээх), ширээ тавих зай (ширээ багтах газар), зай завсар (хоршоо үг) (сиймхий зай, сул чөлөө) завсар чөлөө, зав зай олох (бултан зугтаах, хулжих завшаан олох), зай өгөх (зав чөлөө олгох), зай завгүй ажиллах (амсхийх чөлөөгүй ажиллах), зай завсар (хоршоо үг) (а.хоёр юмны хоорондох хөндий газар б.ясны үе в.цаг хугацааны чөлөө зай), зав чөлөөчөлөө зай (хоршоо үг) (зав зай), зай ч байна, лай ч байна (зүйр үг) (а.амжих цаг байна б.ашигтай, ашиггүй юм аль алин нь байна) (шилжсэн утга) эв эе алдах, түнжин хагарах байдал.
зайвар [нэр үг]
бэрх жим.
зайвч [нэр үг]
завсар.
зайдам [нэр үг]
таримал зүлэг, цэцэглэг, тогтоол цөөрөм, сөөгөөр байгуулсан хяз баримал шуумал усан оргилуураар чимэглэсэн цэцэрлэгийн задгай хэсэг.
зайдам [нэр үг]
өвс ургамлын иш, шилбэний үе хоорондын зай.
зайдас [нэр үг]
хонь, ямаа, үхрийн арилгаж цэвэрлэсэн гэдсэнд цус цутгаж, бусад дотортой хамтаар гүзээнд хийж хөлдөөсөн холимол идэш зайдас авах (гэдсэнд цутгасан цус сэлт), зайдас цутгах (гэдсэнд цус цутгаж зайдас хийх), цус зайдас (хоршоо үг) (гэдсэнд зайдаслан цутгасан цус) цүрдгэр гэдэстэй хүүхдийг шоолон хэлэх үг.
зайдас [нэр үг]
өөр газар ургуулахаар зөөж бэлдсэн ургамал, тариа ногооны чих, найлзуур.
зайдлах [нэр үг]
морь, малын мундааны хойдох хотгордуу, зайдалдаг хэсэг.
зайлаа [нэр үг]
зайлах үйлийн нэр монгол бөхийн нэг зүйл мэх.
зайлагч [нэр үг]
зугтагч, зайлж явагч хүн зайлагч этгээд (орхин явагч, хулжин дутаагч этгээд).
зайлбар [нэр үг]
зайлж зугтах, ухарч няцах явдал цэвэр алт, мөнгө, цагаан тугалга, элдэв төмөрлөгийн хайлшийг тусгай жороор бэлтгэж төмөрлөгийг өнгөлөн бүрэх арга.
зайлга [нэр үг]
өдөр болгон сүү хийж шингэлэн, олон цаг хутгаж бүлсэн сэнгэнэсэн амттай исгэлэн тараг, нэг зүйл ундаа.
зайлга [нэр үг]
бөхийн нэг зүйл мэх эсрэг этгээдийн шууд дайралтаас биеэ зайлуулж, дайралтын хүчийг нь дагуулж унагах мэх, зайлаа.
зайлгуур [нэр үг]
зайлгах хэрэгсэл.
зайлуулагч [нэр үг]
зайлуулж хөөгч аянга зайлуулагч (аянга газардуулагч), нүгэл зайлуулагч (нүглийн нигуурыг үлдэн хөөгч).
зайлуур [нэр үг]
угаах зайлах, ариутгахад хэрэглэх эм зайлуур эм (зайлж ариутгах эм) зайлдас шүдний зайлуур (шүд зайлсан муу юм) сав суулга зэргийг өнгөлж зайлах зарим төмөрлөг тугалган зайлуур (сав суулга өнгөлөх тугалган дэц).
зайлхай [нэр үг]
завсар, чөлөө, сиймхий чөлөө зайлхай (чөлөө завсар), сиймхий зайлхай (сиймхий чөлөө).
займраа [нэр үг]
займрах үйлийн нэр займрах зантай.
займцаа [нэр үг]
займцах хөдөлгөөн займцах зантай.