Нэр үг
заалт [нэр үг]
юмыг заадсаар нь эвлүүлсэн, хийсэн, наасан байдал жаазны заалт (жаазны углуурга, наалт).
заалтуур [нэр үг]
хэмжих багаж хэрэгсэл.
заалхай [нэр үг]
зарга тэмцэл зарга заалхай (хоршоо үг) (үнэн мөнийг олох гэсэн зарга тэмцэл).
заалхай [нэр үг]
өчүүхэн зай завсар заалхай (хоршоо үг) (завсар зай, сиймхий) сэтгэлийн сэвтэй, хөнгөн хуумгай байдал завхай заалхай (хоршоо үг) (хөнгөн хуумгай, хуурамч).
заам [нэр үг]
дээл, хувцасны энгэр харааны уулзар, хоолойн товч торгох газраас дооших хэсэг газар дээлийн заам (дээлийн зах хоолой, энгэрийн товч хавь газар), цамцны заам (цамцны хоолой хавь),
заан [нэр үг]
(амьтан судлал) дундад африк, энэтхэгт байдаг урт хошуутай, хоёр том соёотой сүүгээр бойжигч амьтан зааны соёо (зааны хошууны хоёр этгээдэд буй урт соёо), зааны соёон суварга (зүйр үг) (а.бодот байдалд үл тохирох зүйл б.биелэгдэшгүй хий хоосон зүйл), заанаас заан гарч, барсаас барс гарна
заанч [нэр үг]
заан маллагч, адуулагч.
заар [нэр үг]
эр хүдрийн хүйсний дэргэд, арьсан дор байх тусгай булчирхайн ялгаруулдаг өвөрмөц үнэртэй бөм заар булчирхай (эр хүдрийн хүйсний дэргэд, арьсан дор байх өвөрмөц үнэр ялгаруулдаг тусгай булчирхай) тус бөмөөс ялгарах өвөрмөц үнэр заар үнэртэх (эр амьтны хүйсний бөм ханхлах), заар хүж (хоршоо үг) (анхилуун үнэртэн), зааргүй бэх цаасанд тогтохгүй, заяагүй хүн замд учрахгүй (зүйр үг) (хэрэг явдал бүхэн бүгд учир шалтгаантай) эр амьтны шинхэг, хатан үнэр ухнын заар (ухнын шинхэг), тэхийн заар (тэхийн хурц үнэрт шинхэг) (цээрлэн нэрлэх) хулмас, хөлсний үнэр заар булчирхай (хулмасны үнэр ялгаруулдаг булчирхай).
заараг [нэр үг]
газар малтахад тохиолдох чулуулаг хатуу үе дагширч хатуурсан наанги шороо.
заарим [нэр үг]
аарим заарим (хоршоо үг) (юмны хагарч бутарсан, үйрч яйрсан байдал).
заармаг [нэр үг]
санчиг шанаанд ургасан үс.
заармаг [нэр үг]
тосонд багсарсан гурил норсон гурилын бөөм заармаг болгох (багсрах, жижиг бөөм болгох).
заарцаг [нэр үг]
шингэн зүйлийн өтгөрөн лагаж зууралдсан байдал хүн, амьтан, хорхой, шавжийн үлэмж олноор бөөгнөрөн цугларсан нь загасны заарцаг (загасны бөөгнөрөн багширсан байдал загасны сүрэг), ялаа, батганын заарцаг (ялаа, батганын шавааралдсан байдал).
зав [нэр үг]
чөлөө, зай завсар, сул цаг зав гарах (чөлөө, сул цаг гарах), зав олдох (зай завсар олдох),
зав [нэр үг]
уулын завсар хоорондын гүн явцуу газар уулын зав (уулын ёроол), зав чулуу (хоршоо үг) (хавцал чулуу, гуу асга), зав гангын дотроос хуй салхи дэгдэнэ, зан муутын үүднээс зусар залихай гарна (зүйр үг) (муу хүнээс хэрэг гардаг, муу газраас балаг үүсдэг).
заваа [нэр үг]
унтаад босох үед аманд сэрэгдэх эхүүн амт амны заваа (бие халуурах, ундгүй босох үед амтагдах эхүүн амт), амны заваа гаргах (а.амаа зайлж цэвэрлэх б.малыг гүймэгхэн хэд хазуулж идэшлүүлэх в.(шилжсэн утга) зугаа төдий юм ярих).
заваа [нэр үг]
эш үндэс бурхны шашны бурхан болох зам мөрийг шүүн барьдаг гүн ухааны дотоод сургаалын таван үндсийг нэвтэрхий мэдсэн хүнд монгол газар өгч байсан алдар.
заваг [нэр үг]
монгол гэрийн туурганы хоолой, цаваг хоёрын завсарх давхарласан хэсэг гадаад заваг (монгол гэрийн туурганы хоолой, цаваг хоёрын давхарласан гадна тал), дотоод заваг (монгол гэрийн туурганы хоолой, цаваг хоёрын давхарласан дотоод тал), залхуу эмгэн завагтаа хүрэхгүй
завд [нэр үг]
завдахуйц хором, завдал завд гарахгүй байх (завдалхийлж амжихгүй байх).
завдаа [нэр үг]
хийх бүтээх чөлөө завсар зай зай завдаа (хоршоо үг) (зай чөлөө), чөлөө завдаа (хоршоо үг) (чөлөө зав, сул зай) самбаа авхаалж, шаламгай ажиллагаа завдаа сайтай (ажил амжуулахдаа гарамгай), завдаа муутай (авхаалж самбаа муутай).