Нэр үг
жингэнээн [нэр үг]
жингэнэн дуугарах дуу (дуу чимээ дуурайсан үг)
жингэр [нэр үг]
онгоц, зангуу хоёрыг холбох төмөр гинж.
жингэр [нэр үг]
эмэгчин нохой, гичий нохой жингэрийн нохой (өлөгчин, гичийн орооны үед цугласан ноход) хараал.
жиндүү [нэр үг]
тэрэг годилдохоос хамгаалах нэг зүйл тоног хэрэгсэл.
жиндүүр [нэр үг]
юмыг эргэлдүүлэн нухах, чирэх жижиг бул.
жиндэр [нэр үг]
юмыг татаж чангаах оосор анжисны жиндэр (анжис чирэх оосор), жиндэр аргамж (хоршоо үг) (оосор татлага).
жинжин [нэр үг]
жинжин туулай цох (амьтан судлал) (хатуу далавчтаны овог, өдрийн цагаар элсэрхэг хөрсөн дээр ангуучлан хурдан гүйж огцом үсэрдэг).
жинжүү [нэр үг]
хүзүүнд зүүх эрих мэт нэг зүйл чимэг.
жинжүүдэд [нэр үг]
гуулин чимэгтэй дөрөө.
жинлүүр [нэр үг]
хүнд хөнгөнийг хэмжих багаж хэрэгслийн ерөнхий нэр жинлүүрийн годил (а.жинлүүрийн иш мод б.дүүжин жинлүүрийн туухай), жинлүүрийн дэгээ (жинлүүрийн утсанд таваг тогтоох дэгээ), жинлүүрийн нуруу (годилт жинлүүрийн иш годил), жинлүүрийн од (жинлүүрийн годил дээгүүр шигтгэсэн хүндийн хэмжээг илтгэх тоо), жинлүүрийн таваг (жигнэх зүйлийг тавих нимгэн төмөрлөг таваг), жинлүүрийн туухай (жинлэж байгаа юмтай тэнцүүлэн тавьж тэнцүүлэх тогтмол хүнд бүхий төмөрлөг), жинлүүрийн тэгнүүр (жинлүүрийн нуруу), жинлүүрийн утас (жинлүүрийн таваг зүүх оосор) (зурхай судлал, зурхайн ухаан) дэлхийгээс нарыг ажиглахад .х.ны хооронд нарны харалдаа орших одны орд жинлүүрийн ордныхон (..ны хооронд төрсөн хүмүүс).
жинлүүр [нэр үг]
жингийн годил (жингийн туухай), жингийн зэрэг (жингийн хэмжээс), жингийн туухай (жингийн үзүүрт өлгөх, нэгэн этгээдэд дээр нь тэнцүүлэн тавьж хэмжих, хэмжээтэй төмөрлөг зүйл), гар жин (гараар барьж хэмжих жин, бага оврын жин), жин хэмжүүр (хоршоо үг) (хүндийг хэмжих багаж хэрэгсэл) хүнд хөнгөний багцаа жин алдах (а.жин хорогдох б.турах), жин багасах (хүндийн хэмжээ багасах), жин дарах (хүнд байх), жин нэмэх (хүндийн хэмжээ нэмэгдэх), жин хасах (хүндийн хэмжээг багасгах), жин хөнгөрөх (хүндээ алдах), амьдын жин (амьд мал, амьтны цэвэр жин), бохир жин (хүндийн буруу дүн, дайвартай жин), хүндийн жин (хүндийн хэмжээ), цэвэр жин (бодот жин, хүндийн үнэн дүн).
жинлэгч [нэр үг]
юмны хүнд хөнгөний хэмжээг пүүлдэг хүн.
жинс [нэр үг]
хуучир. манж чин улсын үед төр шашны ямба хэргэмтэн нарын малгайн оройд зэрэг хэргэмийн ялгаагаар хаддаг байсан сампин бадмаараг, биндэръяа, болор, номин, шүр, алт, мөнгө, шил, чулуу зэрэг есөн зүйл жинсний суурь (тавжид, тосгуур), очир жинс (тогосын өдөт, очир дүрст сампин), улаан жинс (улаан чулуутай жинс), чулуун жинс (эгэл түшмэл, бага тушаалтны чулуун сампин), цагаан жинс (цагаан залаатай жинс), отго жинс (хоршоо үг) (ноёд түшмэдийн хэргэм зэргийн ялгааг үзүүлэх малгайн тэмдэг, өд болон чулуу) борооны усанд цэврүү мэт хөөсөн бөмбөг жинс гарах (борооны дусал тунасан усанд дусахад цэврүү үүсэх) сарвууны хажуугийн төвийсөн яс жинс яс (гарын шуу ясны сарвуу талын үзүүр доорх товгор яс).
жинстэн [нэр үг]
хэргэм зэрэгтэн.
жинсэг [нэр үг]
жинс.
жинтаарин [нэр үг]
дугариг хэлбэртэй нэг зүйл зуны малгай.
жинтүү [нэр үг]
хүний дэрлэх, түших том дэр, эд бөсөөр уут мэт сав хийж, дотор нь хөвөн буурцаг, өд жинтүүний өр (дэрний уутны гол гаргасан нүд), жинтүүний гэр (дэрний уут углаа), даавуун жинтүү (даавуу чихсэн дэр), өдөн жинтүү (өд чихсэн дэр), хөвөн жинтүү (хөвөн чихсэн дэр) тэрэг гулсахаас хамгаалах нэг зүйлийн хэрэгсэл.
жинхэв [нэр үг]
өнгөн талыг нь алт, мөнгөн утсаар нэхсэн нимгэн төвд хоргой, дээлийн хоргой эмжээр.
жинчин [нэр үг]
жин тээж яваа хүн жинчин ард (жин тээдэг ард), жинчин хүн (жин тээж сурсан хүн), идэр жинчин (жинд яваа залуу хүн), аянчин жинчин (хоршоо үг) (аян жин тээдэг хүн).
жирвэ [нэр үг]
сурыг нарийсгаж сунгах хэрэгсэл.