Нэр үг
жастаг [нэр үг]
торгууд ястны өвлийн минжин малгай дөрвөлжин хөх оройтой, орой дээрээ дөрвөн хошуутай улаан тавтай, хүрэн сампинтай, босоо ширээстэй, хөх туургатай, улаан ногоон хос бүчтэй өмсөх хүний нас, хүйсийг харгалзан зарим ялгаа гаргана.
жасэр [нэр үг]
орос.
жатар [нэр үг]
хавчиг нуруутай түр оромж.
жатга [нэр үг]
жавхаа, толио, өнгө үзэмж, золбоо жатга жавхаа (хоршоо үг) (өнгө жавхаа, цог золбоо).
жахор [нэр үг]
төвд нутагт байгаа монгол яст(ангийн нэр томьёо)
жац [нэр үг]
жац давс (далайн хаданд ургардаг, шил мэт тунгалаг, эмд ордог, үнэргүй зөөлөн давс).
жашаа [нэр үг]
монгол гэрийн дөрвөлжин нүдтэй хаалга жашаа хаалга (дөрвөлжин цонх, гэгээвчтэй хаалга).
жашин [нэр үг]
жашин дэглий (амьтан судлал) (цагаан дэглий яшин дэглий).
жашин хуучир. [нэр үг]
ганц хавтастай, гэрийн үргэлж ха(аялга)
жашир [нэр үг]
(нэг зүйл хоргой).
жаяг [нэр үг]
(шашны нэр томьёо) шашны лам нарын дотоод цааз, дүрэм журмын бичиг дүрэм журам жаягийн ёс (сүм хийдийн цааз жаягт бичсэн зүйл), жаягийн мод (сүм хийдийн газар гэвгүй нарын барьдаг, цааз журам зөрчигчдийг гэсгээх мод), жаягийн хувцас (ёст хувцас, дүрэмт хувцас), дэг жаяг (хоршоо үг) (дэг журам, тогтсон сахилга), ёс жаяг (хоршоо үг) (уламжлан тогтсон горим), цааз жаяг (хоршоо үг) (хууль цааз),
жи [нэр үг]
жи буга (амьтан судлал) (жижигхэн биетэй, хүрэн шар зүстэй, хөл нь бага боловч хүчтэй, үсэрч харайхдаа сайн нэгэн зүйл буга эрэгчнийх нь шүд урт, эвэр охор байна).
жи [нэр үг]
үзүүр хавьд нь алман хадуур хавсарган хадсан байлдааны жад жи жад (алман хадуур бүхий байлдааны жад).
жив [нэр үг]
жив жув (хоршоо үг) (живэр, шивэр авир, шивэр шивэр жиг жуг).
жив [нэр үг]
арга заль, ов мэх ав жив (хоршоо үг) (башир арга, ов мэх), ов жив (хоршоо үг) (элдэв арга заль) хов жив хийх (бусдад ямар нэгэн сураг чимээг сэм хүргэх), хов жив (хоршоо үг) (хүмүүсийг хооронд нь муудуулах үг яриа), хов жив хөөцөлдөх (хэрэгтэй хэрэггүй үг зөөх хэрүүл уруул хөөцөлдөх).
живдрээ [нэр үг]
загас, усан онгоц зэргийн хөвөх, сэлэхэд усны гадаргууд гарсан ирэлж живдрээ гарах (усны ар дээр живдрээ мэдэгдэх), усны живдрээ (загас сэлэхэд гарах усны долгион).
живдрээ [нэр үг]
халт мөлт сонссон сураг чимээ, ямар нэг учир явдлын тухай нүүр царай, үйл хөдөлгөөн дээрээ илрүүлсэн үл мэдэг сэв, сэжиг багахан живдрээ мэдэгдэх (бага сага юм, зах зухаас нь анзаарч мэдэх), живдрээ авах (ямар нэг учир явдлын тухай бага сага сураг чимээг зах зухаас нь там тум сонсч сэжиг сэв авах), үгний живдрээ (үгний өө сэв) батгүй, итгэлгүй.
живүүл [нэр үг]
загасны тор, өөшинд уяж усанд живүүлэх моголцог төмөрлөг загасны дэгээний живүүл (гох дэгээний хүндрүүлэг).
живүүр [нэр үг]
усанд амьдардаг амьтныг гохдох з(үйл үг)
живх [нэр үг]
хуучир. хөх аргалын цагаан үнс чихсэн даавуу жинтүү холгуулахгүй гэж юмны дор зөөллөж тавьсан зүйл живх оёх (даавуун зөөлөвч оёх), эмээлийн живх (эмээлийн суудал дээр тавьсан зөөлөвч) нярай хүүхэд хуурайлах даавуу хэрэглэл живх тавих (живх дэвсэх), живх хийх (а.живх оёх б.живх ивэх, дэвсэх), даавуун живх (даавуугаар оёсон живх), хүүхдийн өлгийний живх (нярай хүүхдийн дор дэвсэх жижиг дөрвөлжин хэлбэртэй зөөлөн дэвсгэр) нярай, бага хүүхдийн бөгсөнд өмсгөж, шээс, баасыг уусган шингээж авдаг хэрэглэл.