Нэр үг
жангаа [нэр үг]
мод тавьж хөрөөддөг ац мод.
жангуас [нэр үг]
давс жанд дарсан ногоо дарсан жангуас (жан, давсанд даршилсан ногоо).
жандаг [нэр үг]
өглөгийн эзэн эд агуурсын жандаг (эд агуурсын өглөг), номын жандаг (номын өглөг).
жандам [нэр үг]
цай нийлүүлэн бүлүүрдэх бүслүүр бүхий бяцхан сав.
жандан [нэр үг]
хүрийн будагтай ширхгээр нэхсэн нэг зүйлийн торгомсог бараа жандан торго (хүрийн будагтай шүлсээр нэхсэн торго).
жандан [нэр үг]
үүрдэг модон хувин.
жанж [нэр үг]
жанж лавар (ургамал судлал) (мөнх ногоон мод, газрын дундад тэнгис хавиар ургадаг).
жанжаа [нэр үг]
жанжаа нутгаас тодорсон эрдэмт лам, хуврагуудын цол өргөмжлөл. жанжин бүх цэргийг ерөнхийлөн захирах дээд албан тушаал жанжин малгай (сампан зангидсан шовгор орой, буулгаж сөхөж байхаар хийсэн дөрвөн тал бүхий малгай), жанжин штаб (цэргийн удирдлагын төв байр, цэргийн гол захиргаа), жанжин шугам (ерөнхий гол шугам), жанжны тушаал (ерөнхийлөн захирагчийн тушаал), армийн жанжин (армийн удирдагч), бүх цэргийн жанжин (бүх цэргийн удирдагч), гавшгай жанжин хуучир. (аймшиггүй зоригтой зүрхтэй жанжин), да жанжин хуучир. (тэргүүн жанжин), дэд жанжин (жанжны орлогч), их жанжин (өрлөг жанжин), өрлөг жанжин (цэрэг, армийг ерөнхийлөн захирагч), туслах жанжин хуучир. (бүс нутгийн амбан сайд) малгайн нэг төрөл жанжин малгай (дугариг оройтой шил, саравч болон хоёр чихийг сөхөж өмсөхөөр хийсэн цомбогор малгай) (шилжсэн утга) эзэрхэл, ноёрхол ах наддаа жанжин (ярианы үг, хэллэг) (ах намайг мэднэ).
жанжирхал [нэр үг]
ноёрхол, ноёрхлоороо бардамнах байдал жанжирхал тогтоох (ноёрхол бий болгох).
жанз [нэр үг]
жанз гүйлс (ургамал судлал) (модонд ургана, өвөл навч нь зулгарахгүй, амттайхан бөгөөд хүчтэй, бал чихэрт дарж иддэг нэг зүйл жимс).
жанз [нэр үг]
жонхуу.
жанз [нэр үг]
тосон мөхлөгт харандаа жанз харандаа (тосон харандаа, фломастер).
жанлуу [нэр үг]
нэг зүйл анхилам үнэрт үр.
жантай [нэр үг]
ихэс дээдсийг морилоход хөгжим дуугарган угтах үйл, хөгжмийн өргөл.
жанцан [нэр үг]
дуаз.
жанцан тө. [нэр үг]
шалтгаан, учир начир учир жанцан (хоршоо үг) (хэрэг явдлын шалтгаан нөхцөл, учир байдал).
жанч [нэр үг]
хоёр үзүүр талдаа цацагтай бүс.
жанч [нэр үг]
бороонд нөмрөх ханцуйгүй нөмрөг хувцас жанч нөмрөх (нөмрөг хөдрөх), жанч өмсөх (нөмрөгөөр биеэ хулдах), цэмбэн жанч (цэмбээр хийсэн жанч), тэрмэн жанч (ноосон эдээр хийсэн нөмрөг) (шашны нэр томьёо) лам нарын өмсөх хуниас гаргаж хийсэн хувцас торгон жанч (ёнхор мяндсан эдээр хийсэн хувцас), төвд жанч (гонзгой дөрвөлжин хэлбэртэй бадтай хувцас), үнэгэн жанч (халиу булган хиазтай, шүр сувдан чимэгтэй, хар үнэгний арьс зүйж хийсэн хувцас), хамба жанч (хоргой захтай, шар торгоор хийсэн хувцас), гэсгүй жанч (шар цэмбээр хийсэн хувцас), шунлайв жанч (халзан хошоотой, шар торгон хувцас), жанч халах (цээрлэн нэрлэх) (лам нарын нас барахыг цээрлэн хэлэх үг, өөд болох, бурхан болох), жанч халуулах (егүүтгүүлэх, хороолгох) (шилжсэн утга) баринтаг, боолт судрын жанч (номын баринтаг), жанч тахиа (амьтан судлал) (доголон ханчир гэдэг шувуу), жанч хорхой (амьтан судлал) (бяцхан ялаа).
жанчин [нэр үг]
жанчин цэцэг (ургамал судлал) (анарын цэцэгтэй адил овооролдон ургадаг таван хүйстэй, давхар тосгууртай, навч явцуу, өнгө сайхан нэг зүйл цэцэг).
жанчлага [нэр үг]
жанчих үйлийн нэр жанчлага даах (жанчиж зодохыг тэсвэрлэх) газар дагтаршуулах, тэгшлэх нүдүүр, түншүүр.