Нэр үг
ёо [нэр үг]
шаазан ваар зэргийг шатаах зуух, ёу.
ёог [нэр үг]
бие махбодийг эмийн бус аргаар эмчлэн чийрэгжүүлэх дорно дахины эмчилгээний өвөрмөц арга ёогийн багш (бясалгал дасгалын багш), ёогийн дасгал (иогийн сургаалыг гүйцэтгэх аргын хичээл), ёогийн сургаал (эртний энэтхэгийн шашин гүн ухааны үзэл санааны суурь дээр бий болсон хүний бие сэтгэхүйгээ захирах аргын сургаал), ёогийн эмчилгээ (иогоор анагаан засахуй).
ёогини [нэр үг]
сүсэгч, мөргөлч, сүжигтэн, гэгээн.
ёогорго [нэр үг]
хэрэм хана ёогорго босгох (хэрэм хана босгох).
ёож [нэр үг]
нэг зүйл сууц, оромж мод, чулуу зэргээр хана босгон, дээгүүр нь битүүлсэн бай(дагавар үг)
ёоз [нэр үг]
хүн, юмны дүр төрх, мөн чанар, үзэмж, янз байдал ёоз муутай (янз муутай) янз бүр, янз янзын юм ёоз ёозоороо (янз янзаараа).
ёозгүйтэл [нэр үг]
ёозгүйтэх үйлийн (нэр үг)
ёолк [нэр үг]
гацуур ёолк засах (шинэ жилийн гацуур мод чимэглэх), ёолкны чимэглэл (шинэ оны сүлд модны гоёл, гэрэл чимэглэл) шинэ он сүлд модны баяр ёолк болох (шинэ он болох).
ёолоон [нэр үг]
ёолох үйлийн (нэр үг)
ёотго [нэр үг]
ёотго хийх (ёотгор юмны огцом хөдлөх), ёотго ёотго хийх (ёотгонох).
ёотон [нэр үг]
голдуу дөрвөлжин хэлбэрт хэвлэсэн элсэн чихрийн шахмал ёотон идэх (шахаж хэвлэсэн элсэн чихэр идэх), ёотон хийх (элсэн чихрийг шахаж (хэвлэлийн нэр томьёо.)), ёотон нүдэх (элсэн чихрийн шахмалыг бутлах нунтаглах).
ёотуу [нэр үг]
хоёр талдаа үзүүртэй, нэг үзүүр нь хавтгай, нөгөө үзүүр нь шувтан, газар ухахад зориулсан модон иштэй төмөр багаж ёотуугаар ухах (ёотуугаар газар хонхойлох, нүх гаргах).
ёохго [нэр үг]
ёохго хийх (өндөр гүрдгэр, ёохгор юмны хөдлөх), ёохго ёохго хийн хөдлөх (ёохгонох).
ёочин хөгжим. [нэр үг]
хатуу модоор хийсэн уртавтар дөрвөлжин нимгэн хайрцагнаа олон гуулин утсыг тэлэн татаж, дэлдэн дуугаргах чавхдаст хөгжмийн зэмсэг ёочин тоглох (ёочингоор хөгжимдөх), ёочин хөглөх (ёочин хөгжмийн дуугаралтыг тохируулах).
ёочинчин [нэр үг]
ёочин хөгжим тоглодог, мэргэшсэн хүн ёочинчин бүсгүй (ёочин хөгжим тоглодог бүсгүй), ёочинчин залуу (ёочингоор хөгжимддөг залуу).
ёр [нэр үг]
ямар нэг юмны сайн муу, бүтэх эсэхийг урьдаас мэдэх сэрэл, зөн ёр орох (ямар нэг хэргийн сайн муу болохын бэлгэ тэмдэг урьдаас мэдрэгдэх), муу ёр (муу зөн), сайн ёр (бэлгэ дэмбэрэл), ёрын үг (сэжиг хүрэм үг), ёрын дуу (муу муухайг зөгнөсөн дуу), ёрын амьтан (сэжиглэж аймаар амьтан, бузрын амьтан), ёрын өвчин (амархан халдаж тусдаг, хүрвэл мөд эдгэрдэггүй, нэн зовуурьтай өвчин), ёрын хүн (жигшин зэвүүцмээр, өөдгүй муу хүн), бэлгэ ёр (хоршоо үг) (ёр тэмдэг), ёр бэлгэ (хоршоо үг) (зөн бэлгэ, далд сэрэхүй), ёс мэдэхгүй хүнд ёр халдахгүй (цэцэн үг) (муу юмнаас сэжиглэхгүй бол муу үр нөлөө нь тусахгүй).
ер [нэр үг]
ер бусын (онцгой, гойд, хачин жигтэй, тун гайхалтай, этгээд сонин), ер бусын байх (этгээд, хачин байх), ер бусын баяр (онцгой баяр), ер бусын харагдах (хачин содон харагдах), ер бусын хийц (өвөрмөц хийц), ер бусын үзэгдэл (гайхалтай үзэгдэл), ер бусын хүн (гойд сонин зан араншинтай хүн, өвөрмөц амьдралтай хүн).
ергөлөг [нэр үг]
ергөх үйлийн нэр, ергөх нь.
ергөө [нэр үг]
морины шогших, хатирах хоёрын дундуур ширүүвтэрхэн явдал ергөө сайтай (ергөн явахдаа гаргуун), морьдын ергөө (морьдын шогших, хатирах хоёрын дундах явдал).
ёрог [нэр үг]
бүдүүн ширхэгтэй хөвөн, олс зэргээр нэхсэн арзгардуу бөс даавуу ёрог бөс (бүдүүн ширхэгтэй бөс), ёрог бүс (ёрог даавуугаар хийсэн бүс), ёрог нэхэх (бүдүү ширхэгтэй хөвөн, олс зэргээр бөс нэхэх), ёрог даавуу (хоршоо үг) (а.сулхан нэхээстэй даавуу б.хуучирч өгөршсөн даавуу), унадаг нь даага, өмсдөг нь ёрог (зүйр үг) (өөрийгөө мэдэхгүй өрөөлтэй маргалддаг хүнийг хэлсэн үг).