Нэр үг
дүүдэвч [нэр үг]
нарийн нэхээстэй нэг зүйл сүлжмэл дотуур өмд.
дүүжигнэх [нэр үг]
өндрөөс унжсан юмнаас дүүжлэгдэн унжих дүүжигнэн буух (өндрөөс зүүгдэн буух унжуурга, олс дээсээр дамжин буух) дүүжингээр наадах савлуурт дүүжигнэн наадах (дүүжлэгдэн савлаж тоглох) (шилжсэн утга) бусдыг дагалдаж бараадан хоцрохгүй явах (шилжсэн утга) арай ядан тэсвэрлэх тэнцвэрээ олж ядан гуйвлах.
дүүжин [нэр үг]
өндөр юман дээгүүр дөрөөлж гарахад зориулсан зүйл дүүжин шат (өндөр дээрээс өлгөсөн олсон гуятай шат) дүүжигнэн савлаж наадах хэрэгсэл өндөрт хоёр үзүүрийг нь бэхэлсэн гогцооны голд суух зориулалттай банз бэхэлсэн зүйл, савлуур дүүжин дээр тоглох (савлуур дээр тоглох), савлуур дүүжин (хоршоо үг) (биеийн тамир болон тоглоомын савлах хэрэгсэл) дүүжилдэг юм дүүжин гүүр (хоёр эрэг дээрээс аргамжин тогтоосон тулгуургүй гүүр), архины дүүжин (архи тосдог сав), дүүжин богц (ойр зуурын хуурай идэх юм цай давсны зүйл хийдэг анчны богц), дүүжин бэхэлгээ (дүүжилсэн бэхэлгээ), дүүжин бялуу (махир үзүүрт нь зүрхэн шовх төмөрлөг туухай холбон уясан хүнд тусалттай бялуу), дүүжин нуруу (хөндий нуруу), дүүжин ор (юмнаас өлгөх, дээрээс зүүх зэргээр тогтоох зориулалттай ор), дүүжин өлгий (гэр байшингийн унь, нуруунаас өлгөсөн тавиур бүхий хүүхдийн өлгий), дүүжин суудал (өндрөөс зүүсэн суудал), дүүжин тааз (барилга байгууламжийн үндсэн адраас хөндий зүүж тогтоосон тааз), дүүжин төмөр зам (хөндийд зүүж хийсэн төмөр зам), дүүжин урхи (шилүүс агнах хэрэгсэл), дүүжин цэцэг (ургамал судлал) (бөөрөнхий шүүслэг жимстэй, бут мод шиг өвслөг ургамал).
дүүжин [нэр үг]
шагай харвахад тэнцсэн хоёр баг хайнаа хагалахын тулд харвах эцсийн ганц жижигхэн хасаа дүүжин харвах (харвааны эцэст оноо тэнцээд ирвэл ганц хасааг шороонд булж харвадаг өвөрмөц харваа хожлын хасаа харвах).
дүүжин [нэр үг]
дүүжин даажин (хоршоо үг) (дүүжигнэн наадахад өгүүлэх аялга үг), дүүжин даажин хийх (а.савлуур дээр сууж нааш цааш савлан наадах б.хатуу юман дээр тэгнэж, дээш доош ээлжлэн цогих хөндөл мод).
дүүжлүүр [нэр үг]
дүүжлэх юм дүүжигнэх хэрэгсэл, агаарт татсан хэц дүүжлүүр мод (дүүжин мод), дүүжлүүр гүүр (дүүжин гүүр), дүүжлүүр зам (хэц тулгуураас зүүгдэн явдаг зам) дүүжлэн хороох хэрэгсэл, цаазын нэг хэлбэр дүүжлүүрт хороох (дүүжлэн алах хэрэгсэлд боомилон хороох).
дүүжээ [нэр үг]
унинаас зүүдэг тавиур дүүжээ дээр тавих (дүүжин тавиур дээр тавих).
дүүлэгч [нэр үг]
дүүлэн харайгч дүүлэгч сармагчин (нэгээс нөгөөд үсрэн харайгч сармагчин).
дүүмж [нэр үг]
ахмад настныг хүндлэх элбэрэл.
дүүргэгч [нэр үг]
дүүрэн болгогч, бөглөгч сургууль төгсөгч.
дүүргэлт [нэр үг]
дүүргэх үйлийн явц байдал, үр дүн анги дүүргэлт (нэг ангид багтах сурагчдын тоо).
дүүргэр [нэр үг]
амьд эсийн хананд учрах дотоод даралт, ургамлын эсийн байгууламж хөөсөн байдлаар уян хатан ханаа шахаж цэрдийлгэсэн байдал.
дүүрэг [нэр үг]
нийслэл, томоохон хотын засаг захиргааны үндсэн нэгж хот суурингийн хавь орчмын газар нутаг хотын захын дүүрэг (хотын алслагдсан бүс).
дүүрэг [нэр үг]
ачлага ачих зүйл үүргэвч, үүрэг ачаа.
дүүрэнгэ [нэр үг]
дүүрэх хэмжээ.
дүүрээ [нэр үг]
цорой мах дүүрээгээ дэлбэлүүлэх (цоройгоо язартал гэмтэх), дүүрээгээ хага шидүүлэх (цоройгоо гэмттэл шидүүлэх), элэг дүүрээ (хоршоо үг) (элэг цорой, цээж хэвлий).
дүүрээ [нэр үг]
дүүрч явах зүйл дүүрээгээ унагах (урдуур дүүрсэн зүйлээ унагах).
дүүрээ [нэр үг]
царай, зүс.
дүүфүү [нэр үг]
буурцгийн гурилыг чанан хандалж түүний хөөсөөр бяслаг мэт шахаж хийсэн, гол төлөв хоолны хольцонд хэрэглэдэг идээний (нэр үг)
дүүч [нэр үг]
нас залуу хүн ахмадыг хүндэтгэн асрах ёс дүүч хүн дүүрэн билигтэй (ахмадыг хүндэтгэдэг хүний үйлс бүтэмжтэй) дүү хүнийг хүндэтгэн үзэх з(ангийн нэр томьёо)