Нэр үг
гуу [нэр үг]
суваг шуудуу, жалга ганга гуу ганга (хоршоо үг) (жалга ганга), гуу жалга (хоршоо үг) (ганга жалга),
гуу [нэр үг]
юмны хүрээ, жааз гуутай хөрөг (жаазтай хөрөг), алтадмал гуу (алтадмал жааз), зургийн гуу (зургийн жааз), гуу жааз (хоршоо үг) (хүрээ жааз) бурхан тахил хийх сав.
гуу [нэр үг]
албан бичгийн товч утга зэргийг тэмдэглэсэн тусгай нүүр бичгийн гуу (албан бичгийн нүүр).
гуу хуучир. [нэр үг]
эхнэр хүний ёст хувцсан дээр зүүх нэгэн зүйл алтан чимэг алтан гуу (эхнэр хүний хувцасны алтан чимэг).
гууг [нэр үг]
гууг гууг (аялга үг) шувуу зэрэг амьтны гууг гууг дуугарах дуу гууг гууг дуугарах (шувуу гууглан дуугарах).
гуудай [нэр үг]
дөрвөн настай цаа буга.
гууж [нэр үг]
өд жигүүр нь гуужин зулгарсан шувуу.
гуужуулагч [нэр үг]
арьсны гадна талын давхарга эпидермисыг арилгагч, эд эсийг төлжүүлэгч гуужуулагч тос (арьсны гадна талын давхарга эпидермисыг арилгаж, шинэ эсийг төлжүүлэх гоо сайхны бүтээгдэхүүн).
гуулиг [нэр үг]
гуулиг мод (ургамал судлал) (дөрвөн улирлаар өнгө солигдох мод).
гуулин [нэр үг]
гуулин улс (нэр үг)(түүхэн үг, түүхийн нэр томьёо) ( онд байсан азийн нэгэн улсын нэр).
гууль [нэр үг]
зэс хорголжийг хольж хайлуулан гаргаж авсан төмөрлөг (өнгө нь шар, цагаан хоёр зүйл бий, цагааныг нь цас гэнэ гууль цутгах (зэс хорголж хольж шармал төмөрлөг цутгах), гуулиар хийх (зэс хорголж хольж хайлуулсан шармал төмөрлөгөөр хийх), гууль төмөр (хоршоо үг) (шармал төмөр),
гуур [нэр үг]
мал, адгуус амьтны арьс махны завсар бойжин төрөх гуурын ялааны өт, авгалдай үхрийн гуур (үхрийн арьсан доор бойжих өт) сав суулганы зэрэг юманд гарсан нүх, цоорхой данхны гуур (данханд гарсан жижиг нүх), хөхүүрийн гуур (хөхүүрийн цоорхой).
гуур [нэр үг]
гарын бугуй, шуу.
гуурс [нэр үг]
дотроо хөндийтэй нарийн урт юм гуурсаар сорох (гуурсны нэг үзүүрийг уух зүйлдээ дүрээд нөгөө үзүүрийг нь сорж шингэн юм уух амьсгалын гуурс (агаар амьсгал оруулах хонгио), отгоны гуурс (малгайд өд өрөвлөг хатгах хонгио), өвсний гуурс (өвсний язгуур), өдний гуурс (шувууны өдний язгуур), тарианы гуурс (хадсан тарианы язгуур иш), цэцгийн гуурс (зулгарсан цэцгийн язгуур), гуурсан бишгүүр хөгжим. (хэлбэр дүр нь бишгүүрийн адил болоод богино, есөн нүхтэй, нэг зүйл хөгжим), гуурсан цуур хөгжим. (арвайн гуурсаар хийдэг үлээх хөгжмийн зэмсэг) хуурай газрын үет хөлтний амьсгалах эрхтэн, биеийг нь нэвт гарч салаалж салбарласан хоолой.
гуцуу [нэр үг]
дутуу гуцуу хорш (а.хангамж хүрэлцээгүй байдал б.дутуу дулимаг). гуч(ин) (тооны нэр) гурван арвын нийлбэр тооны нэр гуч гаруй жил болов. (ярианы үг, хэллэг) сарын эцсийн гучдугаарт тохиолдох өдөр, битүүн нэгдүгээр сарын гучин (нэгдүгээр сарын эцсийн өдөр).
гуч [нэр үг]
жичийн хүүхэд ач гуч (хоршоо үг) (ач жич нар).
гучинцар [нэр үг]
жичинцрийн хүүхэд.
гушад [нэр үг]
буриадын нэг овог.
гуя [нэр үг]
(бие бүтэц, анатоми) хүн, амьтны сүүжнээс шилбэний дээд үе хүртэлх хэсгийн гадар тал морины гуя (морины хойд хөлний дунд хэсэг), гуя ташаа (хоршоо үг) (хүн, амьтны сүүжнээс өвдөг хүртэлх хэсэг болон сүүжний толгой орчмын хэсэг), гуя хас (хоршоо үг) (хүн, амьтны бүдүүн гуя түүний дотор тал), хаа
гуявч [нэр үг]
өмдний дээгүүр гуяндаа хүртэл углаж өмсдөг давхац хувцас.