Нэр үг
гурвалжлал [нэр үг]
гурвалжлах үйлийн (нэр үг)
гурви [нэр үг]
юманд гарсан говил гурвитай ширээ (говилтой ширээ), хутганы гурви (хутганы говил) юманд говил гаргадаг багаж гурвын харуул (ховил гаргах харуул) газрын зурвас хотгор газрын гурви (газрын зурвас).
гургалдай [нэр үг]
малын хошногонд өрц, цоохор сархинаг, хос гурвыг чихэж урт нарийн хиам хэлбэртэй болгосон нь гургалдай чихэх (малын хошногонд өрц, цоохор сархинаг, хос чихэх).
гургуулт [нэр үг]
гургуулт хиур (нэр үг) (цагаан гургуул хатгамалласан туг).
гурил [нэр үг]
нарийн гоймон (савх хэлбэртэй хатаасан гурил), хөндий гоймон (голд нь хөндий хатаасан гурил), чөтгөр гоймонд дурлах (саваагүй зан гаргах) (шилжсэн утга) нарийн урт, гоймон шиг нарийхан гоймон баатар (сүхбаатар жанжны олонд алдаршсан нэр).
гурил [нэр үг]
амуу тарианы үрийг талхалж, хүнсэнд зориулан идээ бэлтгэх зүйл гурил исгэх (гурилд хөрөнгө хийж хөөлгөх), гурил татах (будаа тээрэмдэх), гурил хөвөрлөх (гурилыг бөөрөнхий модоор хавтгайлах), гурил элдэх, гурилан боов (гурилан бүтээгдэхүүн), гурилан шандас (жимсний идээ), гурилын үйлдвэр (үр тариаг тээрэмдэн талхалж гурил хийх үйлдвэрийн газар), арвайн гурил (арвай талхалсан гурил), бүдүүн гурил (бүдүүн ширхэгтэй бор гурил), дээд гурил (сайн талхалсан цагаан гурил), болсон гурил (хуурсан тариаг талхалж хийсэн гурил), нарийн гурил (нарийн ширхэгтэй цагаан гурил), хар гурил (хөх тарианы гурил), хүүргийн гурил (шар бударганын үрээр хийсэн гурил),
гурилч [нэр үг]
гурилч цох (амьтан судлал) гурил идэж эвгүй үнэр оруулдаг нэгэн зүйл шавж.
гуриу [нэр үг]
гурван хурууны энгээр уртыг хэмжих хэмжүүр ( см орчим).
гуруй [нэр үг]
гуруй гуруй (аялга үг) (адууг дуудах аялга үг).
гутаарь [нэр үг]
гутамшиг.
гутаарь амь. [нэр үг]
урт нарийн биетэй, арьсандаа бидэр мэт толботой нэгэн зүйл махчин загас.
гутаг [нэр үг]
сэтгэлийн шаналал, цөхрөл гутаг олох (шаналах), гутаг суух (цөхрөх) биед олсон ямар нэгэн согог гутаг суух (морины үс унаж шүд хөхрөх).
гутал [нэр үг]
оймсны гадуур, хөлд өмсөх гадуур өмсгөл монгол гутал (хоншоор ээтэн, түрийтэй гутал), савхин гутал (савхиар хийсэн урт түрийтэй гутал), тоохуу гутал (үхрийн элдсэн арьсан таваг, эсгий оймс, элдсэн суран цараг, уяа зэргээс бүрддэг торгууд гутал), усны гутал (бороо усанд өмсөх ус нэвтэрдэггүй гутал), шалбуур гутал (түүхий арьсыг хөлнөөс хүйс хүргэн бүхлээр нь хийсэн ус гатлахад өмсөх гутал), эсгий гутал (эсгийгээр хийсэн өвлийн гутал), гутал тослогч (олны хөлийн газар сууж, гутал тослох ажил эрхлэдэг хүмүүс), гутлын омог (гутлын түрийн дээд ирмэг), гутлын хамар (гутлын өмнө үзүүр), гутлын боом (зулаг түрий хоёрын уулзвар), гутлын зуузай (гутлын өсгийн дотор талд тавих хатуулга), гутлын зулаг (монгол гутлын түрий дор залгасан хоёр хажуу), гутлын эмжээр (гутлын зулаг, түрийг эмжсэн сарьс), гутлын боолт (гутлыг ханзрахаас хамгаалж тусгайлан хийсэн сур), гутлын өсгий (гутлын улны хойд хэсэг), гутлын тос, гутлын тэвчээр (зулаг ул хоёрын завсар барьж хавчуулсан юм), гутлын үйлдвэр, гутлын хавчаар (зулаг түрий хоёрын завсар хавчуулсан юм), гутлын хэв (хөлийн хэлбэрийг гаргадаг мод), гутлын хэвлүүр (гутал хийхэд хэрэглэх хөлийн хэлбэр бүхий хэлбүүр мод), гутал хувцас (хоршоо үг) (өмсөх хувцас).
гутал [нэр үг]
гутрал, гуниг, гутахы үйлийн (нэр үг)
гутамшиг [нэр үг]
олонд жигшигдэх муу муухай үйл явдал, шившиг гутамшиг болох (шившиг болох).
гутарь хуучир. [нэр үг]
язгуурын сайн хүн эвдрэх явдал гутарь болох (сайн явдал эвдрэх санаашрал зовнил.
гутвар [нэр үг]
шившиг, бузар муухай юм ичилт, зоволт, сандрал, бажгадалт.
гутрал [нэр үг]
гутрах үйлийн нэр, шаналал зовинол гутрал гуниглал (хоршоо үг) (сэтгэл шаналан уйтгарлах нь сэтгэлийн гутрал (сэтгэлийн шаналал) сэтгэлээр унаж зан ааш өөрчлөгдөх эмгэг.
гутрах [нэр үг]
сэтгэл гонсойх (урам хугарах).
гутуй [нэр үг]
гутуй мах (нэр үг) хүзүүний мах.