Нэр үг
бэргэй [нэр үг]
бэргэй хусам (амьтан судлал) (цөцгийтэй адилавтар, зун нуур усанд оршдог, бэргэй хусам гэх шиг дуугардаг шувуу).
бэргэн [нэр үг]
ахын гэргий бэргэн болох (ахын нь эхнэр болох), худгуй бэргэн (худ ахын гэргий), бээрэг хүн галд амраг, бэргэн хүн дүүд амраг (зүйр үг) (бэргэн болох хүнд хошигнон хэлдэг үг) хуриманд хүргэн хүүхдийг засч чимэглэн дагаж явах эхнэр бэргэнд явах (бэргэн болж дагах).
бэрс [нэр үг]
монгол шатрын хөлгийн голлох бод бэрс гаргах (хүчит бод болгох), бэрс нүүх (хүчит бодоор нүүх), бэрсээр шалах (хүчит бодоор шахаж мухардуулах), бэрс болох (хаахгар давлиун зан гаргах).
бэрсүү [нэр үг]
биеийн хугарсан, гэмтсэн газарт хатуурч тогтсон согог бэрсүү тогтох (хатуу гүвдрүү тогтох).
бэртэгчин [нэр үг]
амин хувиа бодож олз ашиг хөөцөлдөгч бэртэгчин зантай (амин хувиа боддог зантай), бэртэгчин хүн (амин хувиа бодогч) эгэл жирийн хүмүүсийг доршоон үзэх үзэл үхээнц дорой, доод, үл бүтэх хүн бэртэгчин эр (үл бүтэх эрэгтэй хүн), өтөл бэртэгчин (хоршоо үг) (үл бүтэх дорд хүн).
бэртэл [нэр үг]
бэртэх үйлийн нэр бэртэл гэмтэл (хоршоо үг) (бэртэж гэмтэх нь).
бэртэлт [нэр үг]
бэртэх үйлийн нэр бэртэлт багатай (гэмтэл бага), бэртэлт ихтэй (гэмтэл их), ясны бэртэлт (яс гэмтэж хугарсан нь).
бэртэн [нэр үг]
бэртэн хортон (хоршоо үг) (хортон тогтох нь).
бэртэнгэ [нэр үг]
хүн, амьтны бие махбодод үүссэн гэмтэл бэртэнгэ авах (бэртэх), бэртэнгэ өвдөх (битүү гэмтэл өвдөх) ажил явдалд үхээнц дорой.
бэрх хуучир. [нэр үг]
хууль цааз үнэт, ховор эдээр торгох зэм торгууль.
бэрхдэл [нэр үг]
хэтэрхий бэрх болох нь.
бэрхшээл [нэр үг]
бул хад (цул хүнд чулуу) дугуй тэрэг.
бэрхшээл [нэр үг]
бэрхшээх үйлийн нэр ахуй амьдрал, ажил хэрэг, аян замд тохиолдох саад тотгор, хор уршиг бэрхшээл тохиолдох (саад болох, саад тохиолдох), хүнд бэрхшээл (ярвигтай саад тотгор), түмэн бэрхшээл (түмэн саад), гачигдал бэрхшээл (хоршоо үг) (зовлон түйтгэр, зовлон бэрхшээл), саад
бэрчиг [нэр үг]
бэрчиг бэрчиг (бэрсгэр барсгар юмны байнга хөдлөх байдал) бэрчиг бэрчиг хийх (барсгар, баржгар юмны үргэлжлэн хөдлөх).
бэрэв [нэр үг]
бэрэв тоть (амьтан судлал) (харагчин тоть).
бэрэвхий [нэр үг]
амьтны шилбэ, тагалцаг хоёрын уулзар орчим газар бэрэвхий гэмтэх (шилбэ, тагалцаг хоёрын уулзуур орчим гэмтэх).
бэрээ хуучир. [нэр үг]
жанчих, зодох зориулалттай нарийн моголцог мод (шашны нэр томьёо) хурал номын газар дэг журмыг сахиулах зорилгоор гэсгүй нарын барьж явдаг зүйл ташуурын иш манж нарын газар тариаланд хэрэглэж байсан нэгэн зүйлийн багаж бэрээ арчуур (тариалангийн арчуур хэрэгсэл). бэрээ хөгжим. хөгжмийн зүйлд хэрэглэх тэвх нарийн хулсыг дээд доод үзүүрт нь зэсээр бөгжилж, дөрвөөс найман тал гаргаж харуулдсан мод.
бэрээсэй [нэр үг]
үзэм, элсэн чихэр, шар тос хольж жигнэсэн тутрага, цагаан будаа.
бэсрэг хуучир. [нэр үг]
нэг үе болсон боол.
бэтэг [нэр үг]
махчин биш шувууны хоолойн дор байдаг идэш хадгалах шингээх эрхтэн. бэтэг (нэр үг)анагаах шимэгч хорхойгоор халдварлан ихэнхдээ элгэнд тусах өвчин гэдсэн дотор хий, шар ус, бөөгнөрөлдсөн хатуурхаг хавдар бэтэг олох (бэтэгтэй болох) дэлүүний хавдар (шилжсэн утга) мөрөөдлөөс олох сэтгэлийн өвчин бэтэг хагарах (хүсэн хүлээж, шаналан зовж байсан сэтгэл амрах).