Үйл үг
бэртэх [үйл үг]
бие махбодын хүнд хөнгөн гэмтэх, яс хугарах, тулгарч хэмхрэх, шархлах хөл бэртэх (хөл гэмтэх), гэмтэх бэртэх (хоршоо үг) (гэмтэж бэртэх нь).
бэртэх [үйл үг]
идээ бээр тогтох, бэртэй болох, идээлж бэр тогтох.
бэрхдэх [үйл үг]
хэтэрхий бэрх болох.
бэрхтэх [үйл үг]
бэрх төвөгтэй болох, бэрх хэцүү болох.
бэрхтэх [үйл үг]
ихэс ихэд түдэх, хээлтэй мал хээлээ гаргаж чадахгүй болох.
бэрхшээх [үйл үг]
халшрах, төвөгшөөх, зориг шантрах ажлаас бэрхшээх (ажлаас халшрах), биеэ зовоохоос бэрхшээх (биеэ зовоохоос халгах).
бэрхэлдэх [үйл үг]
мал хээлээ гаргаж чадахгүй болох.
бэрчигнэх [үйл үг]
бэрчгэр юмны үргэлжлэн хөдлөх олон жижигхэн юмны хөдлөх.
бэрчийх [үйл үг]
барсайх, бэрчгэр болох.
бэрчилзэх [үйл үг]
бэрчгэр юмны бэрчис бэрчис хийх.
бэрчлэх [үйл үг]
бэр авах ёсыг гүйцэтгэх бэр хүний ёсоор элбэрэл үзүүлэх.
бэрших [үйл үг]
гэмтсэн, бэртсэн газарт аажимдаа хатуурч бэр тогтох, сорви тогтох.
бэрших [үйл үг]
бэр шинжтэй болох.
бэрэлхэх [үйл үг]
бэрийн ёсоор аашлах.
бэрээдэх [үйл үг]
бэрээгээр цохих.
бэсрэгдэх [үйл үг]
хэтэрхий бэсрэг болох.
бэсрэглэх [үйл үг]
бэсрэг болгох холих айраг бэсрэглэх (айраг холих) хоёр юмыг эвцэлдүүлэх.
бэтгэрэх [үйл үг]
бэтэг өвчтэй болох (шилжсэн утга) санаашрах санан бэтгэрэх (санаашрах), бэтгэрэн зангирах (хоолой бачуурах).
бэтрэх [үйл үг]
ганцаардан хүчирдэх, тэнхээ тамир хүрэхгүй мунгинах.
бэтэгтэх [үйл үг]
бэтэгтэй болох.