Үйл үг
эмчирхэх [үйл үг]
эмчээрээ бардамнах.
эмчлэгдэх [үйл үг]
эмчилгээ авах эмчлэгдэх боломжтой (өвчин нь засран сайжрах найдлагатай).
эмчлэх [үйл үг]
өвчнийг засах, анагаах, эмнэх ядаргааг эмчлэх (биеийн алжаал ядаргааг сувилан сайжруулах), эмчлэх домчлох (хоршоо үг) (өвчнийг анагаах, элдэв арга засал хийх),
эмших [үйл үг]
эм хүний шинжтэй болох.
эмээллэх [үйл үг]
эмээл тохох.
эмээх [үйл үг]
айх, хэлмэх, зүрхшээх, халшрах эмээх зовох (хоршоо үг) (жихүүрхэж сэтгэл тавгүй болох), эмээх ичих (хоршоо үг) (айж ичингүйрэх), айх эмээх (хоршоо үг) (сэтгэл зовох, жийргэмших).
энгэдэх [үйл үг]
энгэрээ ярах, дээлийн энгэрийг онгойлгож хэнхдэгээ ил гаргах цээжээ энгэдэх (дээл хувцасны энгэрийг ярж цээжээ гаргах).
энгэлзүүрдэх [үйл үг]
энгэлзүүрээс нь чангаах.
энгэрлэх [үйл үг]
уулын энгэрээр явах, зорчих энгэрлэн явах (уулын энгэр нөмөр газраар явах).
энгэсэгдэх [үйл үг]
хацар нүүрэндээ энгэсэг тавих, түрхэх нүүрээ энгэсэгдэх (нүүрэндээ энгэсэг түрхэх).
эндүүрэх [үйл үг]
юмыг андуурах, ташаарах, буруугаар ойлгох эндүүрч таних (буруу таних), эндүүрэм адилхан (ташаармаар адилхан, эрхгүй эндүүрэхээр адилхан), андуурах эндүүрэх (хоршоо үг) (юмыг санамсаргүй ташаарах, буруу ойлгох) эндүүрэх ташаарах (хоршоо үг) (андуурах эндүүрэх).
эндэгдэх [үйл үг]
ташаарагдах, андуурагдах, алдаа эндэгдэлд орох эндэгдэх ташаарагдах (хоршоо үг) (буруу ташаа ойлгогдох) осолдох, үрэгдэх нялхас эндэгдэх (бага хүүхэд аюул осол, өвчний улмаас осолдох), эндэгдэх осолдох (хоршоо үг) (эндэл осолд өртөх), эндэгдэх үрэгдэх (хоршоо үг) (осолдох, амь үрэгдэх).
эндэх [үйл үг]
ажил хэрэгт гэнэдэх, ташаарах, эндүүрэх алдах эндэх (хоршоо үг) (андуурч ташаарах, алдаа эндэл гаргах), эндэх гэнэдэх (хоршоо үг) (ташаарах, самуурах, андуурах), эндэх ташаарах (хоршоо үг) (андуурах, самуурах), эндэхгүй хүн үгүй, бүдрэхгүй морь үгүй (зүйр үг) (хүн болгон ямар нэг хэмжээгээр алдаа эндэл гаргадаг) (цээрлэн нэрлэх) үхэх хүүхэд эндэх (хүүхэд осолдох, нас барах), усанд эндэх (усанд осолдох, усанд унаж амьс насаа алдах).
эннэх [үйл үг]
эгнэх. эннээ(н) (нэр үг) эгнээ.
энслэх [үйл үг]
сэтгэл тогтворгүй болох, донслох энслэх дэнслэх (хоршоо үг) (сэтгэл тогтворгүй болох), энслэх донслох (хоршоо үг) (сэтгэл зовох шаналах) энэлэх, зовних, шаналах энслэх шаналах (хоршоо үг) (сэтгэл зовж шаналах).
энсэх [үйл үг]
ямар нэгэн юмыг ихэд мөрөөдөж, хүслэн болох хүсч энсэх (мөрөөдөн хүсэх).
энхжих [үйл үг]
амар түвшин болох, тайван сайхан болох энхжин тогтох (мөнхөд төвшин орших), энхжиж мөнх болдоггүй, эвдэрч эцэс болдоггүй (зүйр үг) (алив зүйл хэдий амар түвшин, тайван байлаа ч мөнхөд үргэлжлэхгүй, хэдий эвдэрч хувиравч огт үгүй болохгүй).
энхрийлэх [үйл үг]
ихэд дотночлон хайрлах, элэгшээх хайрлах энхрийлэх (хоршоо үг) (элбэрэн дотночлох).
энхрэглэх [үйл үг]
энхрийлэх, хайрлах хүүхдийг энхрэглэх (багачуудыг энхрийлэн хайрлах).
энхрэх [үйл үг]
хүүхэд эцэг эхийн элгэнд толгойгоо нааж эрхлэх удтал уулзаагүй дотно хүнтэйгээ тэврэлдэн элэгсэх энхэрч уулзахэнхэрч золгох (бие биетэйгээ тэврэлдэн учрах).