Үйл үг
бөгжлөх [үйл үг]
юмны өнцөг, ирмэгт нь төмөрлөг үмхүүлэн эмжих, бэхлэх мөнгөөр бөгжлөх (мөнгөөр бэхлэх) (шилжсэн утга) бүслэх.
бөгжөөх [үйл үг]
анхны цаснаар мөр мөшгөж, ан олж хөөсөөр цуцааж агнах арга.
бөглөрөх [үйл үг]
тагларах, түгжрэх, битүүрэх бөглөрөх тагларах (хоршоо үг) (ямар нэг онгорхой цоорхой, урт хоолой хэлбэртэй юм битүүрэх) хаагдах зам бөглөрөх (зам хаагдах) (шилжсэн утга) бахардах (шилжсэн утга) санаанд нь орохгүй болох санаа сэтгэл уймрах сэтгэл бөглөрөх (сэтгэл уймрах).
бөглөх [үйл үг]
хаах, таглах, битүүлэх, түгжих, чигжих зам бөглөх (зам хаах), лонх бөглөх (лонхны амсрыг бөглөөгөөр битүүлэх), бөглөх таглах (хоршоо үг) (таглах битүүлэх) (шилжсэн утга) алба хашиж ам хаах, орон тоог гүйцээх, оронцоглох, зэрэмдэглэх алба бөглөх (алба хашиж ам хаах), ам бөглөх (ор нэр бөглөх, оромцоглох, ор нэрийн төдий гүйцэтгэх) (шилжсэн утга) өр шир төлж дуусах, дарах өр бөглөх (а.хэн нэгнээс зээлсэн зүйлийнхээ оронд өөр юм өгч төлөх б.бусдад өгөх ёстой зүйлээ өгч дуусах, өр төлөх).
бөглүүдэх [үйл үг]
алс хол орших, хэтэрхий бөглүү орших хотоос бөглүүдэх (хотоос нэлээд хол, алс зайдуу байх).
бөгөлдрөглөх [үйл үг]
бөгөлдрөгийг гартаа юмуу эмээлийн бүүрэгт углах ташуур, бэрээ зэрэгт
бөгөх [үйл үг]
зуны туулай гурван хөлөөрөө үсэрхийлэн явах.
бөгсдөх [үйл үг]
юмны бөгсөн тал нь дийлэх, чангаах бөгсөөр түлхэх (шилжсэн утга) эцэс сүүлд нь орох.
бөгслөх [үйл үг]
малын махыг бөгсөөр нь салгах.
бөгтгөнөх [үйл үг]
хүн, амьтны нааш цааш, ийш тийш бөгтөлзөн явах амьсгаадаж бөгтгөнөх (амьсгаа давхцан бөгтөлзөх).
бөгтийх [үйл үг]
бөгтөр болох, нуруугаараа түгдгэр болох бөгтгөр харагдах нуруу бөгтийх (бөгтөр болох).
бөгтөлзөх [үйл үг]
бөгтөр юмны байн байн хөдлөх, бөгтгөнөх ойр зуур бөгтөлзөх (хөгшин настай хүний ойр зуур хөдлөн явах бие өвчтэй хүний ойр зуур босон суун явах).
бөгтөрдөх [үйл үг]
хэтэрхий бөгтөр байх, бөгтөрийн учир зохисгүйдэх.
бөгтрөх [үйл үг]
голоор нь юмны дээгүүр тохож тавих мал бөгтрөх (хонийг эмээл дээгүүрээ тэгнэн тавих) тохом нугалж тавих богцыг эмээл дээгүүрээ унжуулж тавих, тэгнэх.
бөгцийх [үйл үг]
нуруу бөгтгөр, өвдгөөр тахир болох бөгцийн суух (бөгтийн суух), бөгцийн явах (бөгтийн явах).
бөгцөгнөх [үйл үг]
бөгцгөр юмны үргэлжлэн хөдлөх бөгцөгнөн алхах (бөгтгөр юмны бөгцөг цөгцөг хийх).
бөгцөлзөх [үйл үг]
бөгцгөр юмны бөгцийн байн байн хөдлөх боол бөгцөлзөх (боол бөгцийн нахис нахис хийх), зарц бөгцөлзөх (зарц нахилзах).
бөгших [үйл үг]
хөхүүлэн ханиах.
бөгших [үйл үг]
бөөлөх бөө бөөгийн бөгших нь ондоо (зүйр үг) (хүн хүний арга барил өөр өөр).
бөжийх [үйл үг]
бөжгөр болох.