Үйл үг
хомрох [үйл үг]
хумьж авлах, хоморголох хомрон довтлох (хумьж хоморголон довтлох).
хомсдох [үйл үг]
багадах, жижигдэх, хэтэрхий хомсын учир тохиромжгүйдэх дээл хомсдох (дээл багадах, дээл багадаж таарахгүй байх) ховордох, дутагдах, хомсын учир олдоцгүй болох ухаан бодол хомсдох (а.ухаан бодол нь муудах б.ухаан бодол хүрэхгүй байх, ухаан бодол дутах), бараа таваар хомсдох (бараа таваар ховор болох).
хомстох [үйл үг]
улам хомс болох, ховордох, дутагдах.
хомхойдох [үйл үг]
дэндүү хомхой болох, хэтэрхий хомхойн учир зохисгүйдэх.
хомхойлох [үйл үг]
хомхой зан, гаргах, ховдоглох.
хомхойрох [үйл үг]
хомхой зантай болох олныг авах гэж хомхойрч яваад бүгдийг алдах (шунаж яваад юу ч үгүй үлдэх).
хомхойрхох [үйл үг]
хомхой зан нь хөдлөх, хомхой зангаараа бардамнах.
хомхрууслах [үйл үг]
будаа тарианы хивэг, хальсыг арилгаж цэвэрлэх будаа хомхрууслах (будаа хальслах, будааны хомхруусыг цэвэрлэх).
хонгидох [үйл үг]
юм холхимтгой сул болох.
хонгилдох [үйл үг]
гутал зэргийн уужимдах, томдох, хонгилдгийн учир тохиромжгүйдэх.
хонгилжих [үйл үг]
хонгилтой болох.
хонгинох [үйл үг]
хон хон хийж дуугарах хонх хонгинох (хонх хон хон хийн дуугарах) салхи шуурга тавьж аягүй болох хонгинотол салхилах (салхи шуурга ихсэж аягүйтэх) хүний дуу доройхон сонсдох дуу нь хонгинох (дуу нь доройхон сонсдох) хүний гэдэс ходоод хоосорч өлсөх ходоод хонгинох (ихэд өлссөнөөс болж гэдэс дуугарах).
хонгирсох [үйл үг]
хатуу юм хавирахад дуу чимээ гарах.
хонгодох [үйл үг]
нохой зэрэг амьтан хонгоноос нь зуух монгол үндэсний бөхийн нэгэн мэх хийх.
хонгортох [үйл үг]
намрын байгаль шаргалтан харагдах.
хонгорцоглох [үйл үг]
үсний бөөн бөөнөөр ширэлдэн унжих санжих хувцас элэгдэн урагдаж ноорох дээлийн хормой хонгорцог болох (дээлийн хормой урагдаж унжин санжин ноорох).
хонгорцоглох [үйл үг]
жимс жимсгэнэ, буурцагт ургамал зэрэг хонгорцог хонгорцгоор сагсайн унжиж ургах жимс хонгорцоглон ургах (жимс сагсайн ургах).
хонгорцогтох [үйл үг]
хонгорцог бий болох цас хайлж шавхартсан нь үлэмж болж хэсэг
хонгорших [үйл үг]
хонгор өнгөтэй болох, улмаар хонгор болох. хонд(он) (нэр үг) улбар улаан буюу ухаа улаан будаг төмрийн хонд (төмрийн будаг).
хонддох [үйл үг]
хондоор будах.