Үйл үг
сузалзах [үйл үг]
сузгар зүйлийн байнга хөдлөх.
сузганах [үйл үг]
сузгар зүйлийн ахин дахин хөдлөх.
сузгарах [үйл үг]
хэрэг явдал будлиантан сунжрах.
сузгардах [үйл үг]
хэтэрхий сузгар байх, сузгарын учир тохиромжгүйдэх.
суйвдах [үйл үг]
тохох, тээх.
суйлах [үйл үг]
онгорхой амсар бүхий зүйлд гараа лав шургуулан юм авах суйлж авах (шургуулан авах) (шилжсэн утга) өрөөсөн гараараа учраа бөхийнхөө хөлийг шүүрэн авах мэх суйлж өргөх (өрөөсөн гараа нөгөө хүний хөлийг шүүрэн авч өргөх), суйлж тонгорох (өрөөсөн гараараа нөгөө хүний хөлийг өргөн цээжин биеийг хүчлэн татаж давуулан савж унагаах), барьцтай суйлах (учраа бөхөө барьж суйлах мэх хийх), барьцгүй суйлах (учраа бөхийнхөө хөлнөөс шууд шүүрэн, суйлах мэх хийх).
суйлах [үйл үг]
юм хулгайлах өвөр суйлах (бусдын өвөрт байгаа юмыг сэмээр хулгай хийх).
суйталзах [үйл үг]
хазганах, мижилзэх, бага зэрэг доголох морь суйталзах (морь нь хазганах), үхэр суйталзах (үхэр бага зэрэг доголох).
суйтганах [үйл үг]
хойд хөл нь гэмтсэн мал, амьтан хазганан явах өндөр өсгийтэй гутал өмссөн хүний өндөлзөн явах.
сулбагардах [үйл үг]
хэт амтгүй болох, амтгүйн учир зохисгүйдэх тамир тэнхээ муутайн учир зохисгүйдэх.
сулбайх [үйл үг]
сулбагар болох хөгширч сулбайх (хөгширч тамир тэнхээ муудан бие ядрах).
сулдайх [үйл үг]
тэнхэл алдарч, бие сулбайх, ядрах гар нь сулдайх (гар нь сулрах, тэнхэл алдрах).
сулдах [үйл үг]
чангалбал зохих зүйл хэтэрхий сул болох, сулын учир тохиромжгүйдэх олом нь сулдах (олом нь чанга биш болох), татлага нь сулдах (татлага нь сул болж ачаа барааг тээхэд тохиромжгүй болох) юмны байвал зохих хэмжээндээ үл хүрэх, сул дорой болох давс нь сулдах (давс нь багадах, давс султай учир амтгүй болох), дуу нь сулдах (дуу нь хэтэрхий сул, дорой байх), хүч нь сулдах (хүч тэнхээ нь сулрах).
сулдганах [үйл үг]
ядарч туйлдсан байдалтай хөдлөх, сулдгар зүйлийн байнга хөдлөх.
сулдгардах [үйл үг]
хэтэрхий сулдгар байх, сулдгарын учир зохимжгүйдэх.
суллагдах [үйл үг]
ялын хугацаа дуусч чөлөөлөгдөх, тавигдах гяндянгаас суллагдах (шоронгоос гарах), өршөөлөөр суллагдах (улсын ерөнхийлөгчийн өршөөлөөр чөлөөлөгдөх).
суллах [үйл үг]
сул болгох, чөлөөлөх суллан гаргах (чөлөөлөн явуулах), суллаж тавих (чөлөөтэй болгох), хоригдол суллах (хоригдлыг чөлөөлөх) хоосон болгох, дотор нь юмгүй болгох лонх суллах (лонхон доторх зүйлийг ууж дуусгах), давсгаа суллах (шээх), ширээ суллах (ширээг чөлөөлж хоосон болгох).
сулрах [үйл үг]
алдуулах, алдуурах, сул болох дээс сулрах (дээс алдуурах), жолоо сулрах (жолоо сул болох) чанга биш болох, эрч нь харих бүс нь сулрах (бүс нь сул болох), пүрш нь сулрах (пүрш нь чанга биш болох), салхи сулрах (салхины эрч нь багасах), хүч нь сулрах (хүч нь харих), эрч сулрах (эрч нь саарах) дуу чимээ нам, аядуу болох дуу нь сулрах (дуу нь багасах) хүч чадал, тэнхээ тамир муудах бие сулрах (бие сулбайх), хөл нь сулрах (эцэж ядрах, сульдах), хүч чадал сулрах (хүч чадал муудах) хоосон, дотроо юмгүй болох аяга сулрах (аяга хоосрох, аяган доторх юмыг идэж дуусах), суудал сулрах (суудал хүнгүй, хоосон болох) санаачлага, анхаарал буурах хариуцлага сулрах (ажил хайнга хандах), нийтийн хүч гдөх, ажил хэргийг хийж болох).
султах [үйл үг]
юмны амт, эрч зэргийн улам сул болох.
султгах [үйл үг]
юмны амт, эрч, зэргийг сул болгох уяаг нь султгах (гарын уяаг нь сул болгох), жолоо султгах (мориныхоо жолоог чанга татан барьснаа сул болгох), татлага султгах (чангалж татсан уяаг нь сулавтар болгох) өрөө, тасалгаа, сав суулга зэргийг хоосон болгох давсгаа султгах (шээх).