Үйл үг
дусагнах [үйл үг]
бага багаар үргэлжлэн дусах дусагнах шиврэх (хоршоо үг) (аажимхан үргэлжлэн дусах) бага багаар гарах дусагнах төдий сүүтэй (маш бага сүүтэй).
дусах [үйл үг]
шингэн юмны дусал дуслаар гоожих бороо дусах (бороо тун бага хэмжээгээр орж эхлэх), нулимс дусах (нулимсан дусал унах).
дуслах [үйл үг]
бага багаар дусах бороо дуслах (бороо бага багаар орж эхлэх), ус дуслах (ус дусал дуслаар тасран унах).
дутаах [үйл үг]
зугтах буруулан дутаах (зам мөр төөрүүлэн зугтаах), оргон дутаах (хорионоос сэм зугтаах).
дутаах [үйл үг]
дутуу болгох мал дутаах (малын тоо толгойг хорогдуулах), мөнгө дутаах (мөнгийг бүрэн биш болгох).
дутагдах [үйл үг]
дутах хомсдох, гачигдах мөнгөөр дутагдах (төгрөг мөнгөөр гачигдах), гачигдах
дутах [үйл үг]
зохих хэмжээнд хүрэхгүй болох бэл дутах (хөрөнгө чинээ үл хүрэх), зориг дутах (зориг мохох, айж хулчийх), чадлаар дутах (чадал хүрэхгүй байх) чанараар зохих хэмжээнд үл хүрэх чанараар дутах (чанараар эгнэхгүй болох), сав дутах (а.сав суулга хүрэлцэхгүй болох б.ухааны хэмжээ дутах) хомсдох, гачигдах, мөхөсдөх аз дутах (азгүйтэх, хувь заяа дутах), амны хишиг дутах (а.хоолноос хоцрох б.тохиож болох азтай учралаас хождох, хувь тавилан азгүйтэх), хоншоор дутах (а.хүч чадал, зүрх зориг үл хүрэх б.аз дутах, хувь дутах), хувь дутах (а.хуваасаар хүрэхгүй болох б.аз дутах, чадал хүрэхгүй байх), дутах гуцах (хоршоо үг) (дутагдах гачигдах).
дутмагших [үйл үг]
дутмаг шинжтэй болох.
дутуудах [үйл үг]
дутуу болох чадал дутуудах (чадал хүрэхгүй байх) мөчид болох хүрэлгүй дутуудах (гүйцэд болж чадахгүй байх), үл ялиг дутуудах (бага зэрэг дутуу байх, өчүүхэн наанадах). дуу(н) (нэр үг) сонсох эрхтэнд өртөх авиа чимээ дуу зэтлэх (дуу чимээ, бусад юманд дамжин уламжилж, цуурайтан одох), дуу намдаагч (дууны хүчийг багасгагч), дуу нийлүүлэх (а.олон мал, амьтны нэгэн зэрэг чангаар дуугарах б.олон хүний сэтгэл нийлж, нэгэн санаатай үг хэлэх), дуу өгөх (чимээ өгөх), дуу үүсгүүр (дуу үүсгэдэг хэлбэлзэгч бие), дуу хаагдах (а.хоолойн гэмээс юм өгүүлэхэд үг дуу бага болох б.дуу гарахаа бүр болих), дуу хураагуур хуучир. (дуу чимээг соронзон хальсанд буулгах хэрэгсэл), дуу тавих (уйлахад их дуу гарах), дуу дуугаа авалцах (харилцан чимээ авалцах), дуун ухаан хуучир. (а.дууны долгионы үүсэлт, тархалт, үйлдэл хийгээд дууны долгионыг хүлээн авах зэргийг судалдаг бодос зүйн ухааны нэг салбар б.(хэл шинжлэл)хэл бичгийн ухаан), дуун хөрвүүлэгч хуучир. (орчуулагч), дууны газар (дуу хүрэх газар), дууны давтамж (хүмүүсийн чихэнд сонстох авианы хэлбэлзэлтийн давтамж), дууны долгион (харимхай орчинд тархдаг боловч хүмүүст сонстох нэг зүйл механик долгион), дууны өнгө (дуу хоолойн өвөрмөц шинж, ялгагдах тал), дууны сүв (бие бүтэц, анатоми) (дууны хоёр хөвчийн дундах завсар), дууны хэлбэлзэл (дуу чимээний өөрчлөлтийн давтамж), дуунаас хурдан онгоц (дууны хурдцаас давж хурдлах онгоц), дууны хүч (дууны нэгж талбай дахь давтамжийн нягтрал), дууны хөвч (бие бүтэц, анатоми) (авиа гаргах эрхтэн), аргил дуу (царгисан бүдүүн дуу), дорой дуу (тамиргүй, жонгиносон дуу), зөөлөн дуу (аядуу, намуухан дуу), нарийн дуу (жингэнэсэн дуу), өндөр дуу (чанга дуу), тэнгэрийн дуу (аянгын нүргээн), дуу чимээ (хоршоо үг) (а.аливаа авиа чимээ, анир б.сураг чимээ в.үг яриа), дуу чимээний үг (дуу чимээ дуурайсан үг), дууны гургуул (амьтан судлал) (гургуулын эрэгчин сон) (шилжсэн утга) үг яриа дуу алдах (а.уулга алдах б.залхаж төвөгшөөснөө тоочих), дуу цөөтэй (үг яриа багатай, дугай), дуу шуу болох (үймээн шуугиан дэгдэх), дуун дээр (а.сонсонгуут, хэлэнгүүт зөвшөөрөх б.юуны түрүүнд), нохойн дуу ойртох (а.айлд ойртон ирэх б.товлосон цаг хугацаа дөхөх), орь дуу (хоршоо үг) (энэлэн орилох дуу чимээ), үг дуу (хоршоо үг) (дуу авиа, хэл яриа), дуу хоолой (хоршоо үг) (а.дуу авиа, хэл яриа б.(шилжсэн утга) үзэл бодол).
дуугарах [үйл үг]
дуу чимээ гарах дуугарвал дуу нэг, дугтарвал хүч нэг (зүйр үг) (санаа зорилго нэгтэй), айхын чихэнд ууль дуугардаг (зүйр үг) (хүн юмнаас айх тусам айлгах зүйл улам олон болдог) үг хэлэх, ярих дуугарах өгүүлэх (хоршоо үг) (ярих өгүүлэх), дуугарахгүй суух (үг хэлэхншй суух).
дуугих [үйл үг]
гавшгай шалмаг хөдлөх төвшин эетэй, нэгэн жигдээр үргэлжлэх дуугитал унтах (сэрэхгүй бөх унтах), дуугитал явдаг морь (зөөлөн явдалтай, хөл хөнгөн морь).
дуугүйших [үйл үг]
дуу багасах, дуу сарних, дуугүй болох дуугүйшсэн гийгүүлэгч (хэл шинжлэл)(аниршсан гийгүүлэгч).
дуудах [үйл үг]
өөрийн зүг ирэхийг урьж, урин өгүүлэх онгод дуудах (бөө мөргөл) (бөө буухаар онгодоо урин залах) иртүгэй хэмээн гараар дохин зангах зарлан дуудах (цэргийн албанд дайчлан татах), түргэн дуудах (эмнэлгийн түргэн тусламж дуудах), үхэл нь дуудах (үхэх шалтгаан гарах), холоос дуудах (холоос ир гэж хэлүүлэх), дуудах дохио (даллан ирүүлэх дохио зангаа) цолыг өндөр дуугаар аялгуулан өгүүлэх бөхийн цол дуудах (бөхийн цолыг чангаар аялгуулан хэлэх), морины цол дуудах (морины цолыг өндөр дуугаар нийтэд зарлан магтах) (өндөр дуугаар унших, уншиж өгөх дуудах аялга (үг хэлэх дууны өвөрмөц байдал), шүлэг дуудах хуучир. (шүлэг унших), захиа дуудах хуучир. (захиа унших), дуудан хэлэх (үг бүрийг чанга дуугаар тодорхой хэлэх) сэрээх, чимээ өгөх дуудан сэрээх (үг хэлж, нойроос сэрээх) нэрийдэх, нэрлэгдэх нэрээр нь дуудах (нэрийг нь цохон хэлж, авчрах) худалдах юмны жинхэнэ өгөх үнийг шууд хэлэхгүй, илүү үнэ хэлэх үнэ дуудан худалдах (үнэ хаялцуулан худалдах) уриалах ирүүлд дуудах (ирүүл хийхэд уриалах), уриалах дуудах (хоршоо үг) (олныг ямар нэг үйл хэрэгт ятган уриалах) доромжлох, мууг нь хэлэх хүний мууг дуудах (аль муугаар нь хэлэх), паянг нь дуудах (бүх муу муухайг нь хэлэх), мууг нь дуудаж, муухайг нь илрүүлэх (зүйр үг) (аль мууг нь олны өмнө ил гаргах).
дуулах [үйл үг]
ямар нэгэн хүн, юм, үзэгдлийг дуугаар дүрслэн илтгэх сайн эрийг дуулах (сайн эрийн тухай дуулах), нутаг усаа дуулах (нутаг усаа магтан шүлэг дуу зохиох нутгийн тухай дуу дуулах), үглэх дуулах (хоршоо үг) (олон үг хэлж гуйж гувших, улиглах) зохиогдсон дууг эгшиглүүлэх, аялах дуу дуулах (дууг үг, аяын хамтаар эгшиглүүлэх), хоолой нийлүүлэн дуулах (олуулаа зэрэг дуу дуулах),
дуулах [үйл үг]
сонсох там тум дуулах (бүдэг бадаг сонсох), чихний үзүүрээр дуулах (халт мөлт сонсох), дуулсныг хураавал эрдэмтэй болох (сонссон мэдсэнээ мартахгүй байвал хэрэг болно), нэг чихээр дуулаад нөгөө чихээр гаргах (зүйр үг) (анхаарч сонсохгүй байх).
дуулгаваржих [үйл үг]
дуулгавартай болох, үг сургаал авах шинжтэй болох.
дуулгавчлах [үйл үг]
дуулгавчтай болох.
дуулгалах [үйл үг]
дуулга өмсөх, өвч хуяг дуулга өмсөх дуулгалсан баатар (дуулга өмссөн баатар) замаглах, хуяглах.
дуулгах [үйл үг]
сонсгох дуулгах учир (хэл мэдээ хүргэх шалтгаан, хэрэг явдлын тухай сонсгох учир), мэдээ дуулгах (мэдээ сонсгох, мэдээ хүргэх).
дуулдах [үйл үг]
сонстох, сонсож мэдэх дуулдах төдий хэлэх (сонсдох төдий хэлэх).