Үйл үг
гушилзах [үйл үг]
нарийн туяхан юмны биеэ даахгүй нахилзах хүний гунхалзан, туялзан явах.
гуядах [үйл үг]
унасан морь мал зэргийг ташуур мэтийн юмаар гуяны тус газар жанчих, дэлдэх морио гуядах (морио гуяны тус газар дэлдэх) бусдыг ямар нэгэн юмаар савах, дэлдэх тэрэг чарга мэтэд урт юмыг ташуу хөндлөн тавьж ачих, гуялах гуядаж ачих (гуялаж ачих) барилдсан бөхийн нэг нь нөгөөгөө хүчтэйгээр савж хаях гуядаж унагах (хүчтэй савж унагаах).
гуялах [үйл үг]
гуядах гуялаж ачих (хөндлөн ташуу тавьж ачих) махнаас гуяыг салгах мах гуялах (махнаас гуяыг салгах) таргалах.
гүвгэнэх [үйл үг]
зарим жижиг амьтны явах хөдлөх хорхой гүвгэнэх (хорхой хөдлөх) хүний дорой байдалтайгаар гүвнэн хөдлөх гүвгэнэн явах (гүвнэн хөдлөх, бөвтнөн явах) биен дээр жижиг амьтны явж хөдлөх нь сэрэгдэх.
гүвгэрдэх [үйл үг]
хэтэрхий гүвгэр болох, гүвгэр учир тохиромжгүйдэх.
гүвдрүүтэх [үйл үг]
биед гүвдрүү гарах.
гүвийх [үйл үг]
гүвгэр болох, товгор болох.
гүвнэх [үйл үг]
амандаа сулхан хэлэх.
гүвнэх [үйл үг]
жижиг амьтны явах хөдлөх хорхой гүвнэх (хорхой явах) ямар нэгэн амьтны маш аажмаар гэлдрэн явах гүвнэх гэлдрэх (хоршоо үг) (удаан явах).
гүврүүтэх [үйл үг]
гүврүү гарах.
гүврэх [үйл үг]
аливаа юм эсрэг салхинд түлхэгдэн зогсох.
гүврэх [үйл үг]
гүвтнэх.
гүврээтэх [үйл үг]
гүврээ гарах, загатнасан газрыг маажихад мөр гарах бие гүврээтэх (маажсан газар мөр гарах).
гүвтнэх [үйл үг]
хүн, амьтны бие эрвэгэнэх үл мэдэг дуу гаргах, аяархан ярих амандаа гүвтнэх (амандаа бувтнах).
гүвэлзэх [үйл үг]
амьтан юмны оволзон хөдлөх гүвэлзэн харагдах (оволзон хөдлөх).
гүвээлүүр [үйл үг]
гүвээнээс бага газар.
гүвээлэх [үйл үг]
дов толгодоор дамжин явах.
гүвээтэх [үйл үг]
гүвээ тогтох.
гүгнэх [үйл үг]
тагтаа, хөхөө зэрэг шувуу дуугарах.
гүгэлдэх [үйл үг]
нас барагсадын шарилыг хатаах, занданшуулах.