Тэмдэг нэр
харангач [тэмдэг нэр]
харанга дэлдэгч.
харанхуй [тэмдэг нэр]
гэрэлгүй, наргүй, гэгээн биш харанхуй ой (гэрэл гэгээгүй битүү ой), харанхуй шөнө (огт гэрэл гэгээгүй шөнө), үнэгэн харанхуй (үүр гэгээрэхийн өмнөх харанхуй), үдшийн харанхуй (үдшийн гэрэл гэгээгүй цаг), хав харанхуй (маш харанхуй, тас харанхуй), харанхуй бүрэнхий (хоршоо үг) (нар жаргасны дараах гэгээ тасарч юм бүдэг бадаг үзэгдэх үе болон юм үзэгдэхээ болих үе), түнэр харанхуй (хоршоо үг) (гэрэл гэгээгүй тас харанхуй), харанхуй шөнө зүүдэндээ, гэгээн өдөр цээжиндээ (цэцэн үг) (ихэд санагалзах), хавар өнгөрвөл зун ирнэ, харанхуй арилбал гэгээ ирнэ (зүйр үг) (хаврын улирал хариг хатуу ч дараа нь өнтэй зун ирнэ) (шилжсэн утга) боловсролгүй, номгүй, бүдүүлэг, мунхаг харанхуй балар цаг (маш эрт үе буюу байгалийн элдэв нууц, хэрэг явдлын мөн чанарыг ухаж мэдээгүй үе), харанхуй цээж (бүдүүлэг мунхаг), харанхуй будангуй (хоршоо үг) (харанхуй бүдүүлэг),
харвам [тэмдэг нэр]
эрхгүй харваж болохоор, харвасан сум онохуйц годил харвам газар (годил харвахад тохиромжтой газар, годил харваж болохоор газар).
харгиат [тэмдэг нэр]
харгиа бүхий харгиат ус (харгиа бүхий ус).
харгил [тэмдэг нэр]
хашир, догь, буурь суусан харгил эр (хашир догь эр).
харгил [тэмдэг нэр]
харги.
харгис [тэмдэг нэр]
хэрцгий, балмад, догшин, ширүүн авир зантай харгис зан (хүн, амьтныг хайрлах, энэрэх сэтгэл байхгүй хатуу ширүүн зан) харгис догшин (хоршоо үг) (хэрцгий, хайрлах энэрэх сэтгэлгүй), харгис хатуу (хоршоо үг) (зан авар хэрцгий, түрэмгий), харгис ширүүн (хоршоо үг) (зан авир догшин), харгис ноёны үгнээс, хэдэр зарааны үс дээр (зүйр үг) (харгис ноёны зан авир, зарлиг тушаал хэцүү) хүнлэг бус, хэрцгий харгис арга хэмжээ (хүнлэг бус арга хэмжээ), харгис үзэл (хэрцгий, шударга бус, хүнлэг бус үзэл бодол), харгис хүчин (харгис үзлийг дэвэргэсэн, түүнийг баримталсан бүлэг хүмүүс), харгис явуулга (хүнлэг бус, хэрцгий, шударга бус мөн хууль бус явуулга).
харгуйт [тэмдэг нэр]
харгуй бүхий.
харгуу [тэмдэг нэр]
харамч харгуу хүн (юмандаа харамч хүн).
хардамтгай [тэмдэг нэр]
байнга хардаж, сэжиглэдэг, хардах нь олон.
хардуун [тэмдэг нэр]
хэрсүү болгоомжтой, сэрэмжтэй.
харз [тэмдэг нэр]
тачир харз хэрэм (үс хөрс нь гүйцээгүй хэрэм).
харзгар [тэмдэг нэр]
хүн, амьтны харзайн турсан байдал харзгар хэрзгэр (хоршоо үг) (хүн, амьтны ихэд туранхай, яс нь тоологдом туранхай).
хариг [тэмдэг нэр]
юманд хүрч ядсан буюу зориг дутуу харимхай хариг пүрш (харимхай пүрш) харамч, тун нарийн, зожиг хариг зантай (харамч зантай), хариг харамч (хоршоо үг) (харамч, гар хатуутай), хариг хатуу (хоршоо үг) (харамч бөгөөд ширүүн зан авиртай).
хариг [тэмдэг нэр]
харги, даргиа.
харимагт [тэмдэг нэр]
харимаг бүхий, харимагт тааруулс(ангийн нэр томьёо)
харимал [тэмдэг нэр]
нас өтөлж, тамир чадал буурсан нь харимал бөх (хүч нь буурч яваа ахимаг насны бөх) буцмал, эгмэл харимал эхнэр (буцмал эхнэр, төрхөмдөө буцсан эхнэр), харимал буцмал (хоршоо үг) (эргэж буцсан юм).
харимгай [тэмдэг нэр]
нум, хөвч мэтийн хүчтэй буцах шинж харимгай нум (хүчтэй буцамхай нум).
харимтгай [тэмдэг нэр]
харих нь олонтоо зориг мохомтгой, хулчгар харимтгай хүний халшрах нь олон, хажиг хүний уцаарлах нь олон (зүйр үг) (хүний зан араншингийн онцлогийг хэлсэн нь) (шилжсэн утга) эд юмны уян хатан чанар байдал харимтгай төмөр (уян хатан төмөр), харимтгай пүрш (сунаж агших чанар нь сайн пүрш).
хариу [тэмдэг нэр]
сариу, хэлтгий, хазгай, хөнтөргөн.