Тэмдэг нэр
халирхай [тэмдэг нэр]
аймхай, мятрамхай халирхай хүн (аймхай хүн, бүрэг дорой хүн), халирхай хүүхэд (гадны хүн болон элдэв юмнаас айж цочих зантай хүүхэд), халирхай эр (шантрамхай эр).
халирхай [тэмдэг нэр]
хутга мэсний ир шантрамхай, амархан мохдог байдал халирхай хутга (хат багатай төмрөөр хийсэн ир нь амархан мохдог хутга). халиу(н) (амьтан судлал) суусрынхан овгийн усанд сэлдэг, хуурай газарт явдаг араатан амьтан, арьс нь сайн чанарын үстэй халиуны арьсаар хийсэн эдлэл халиун малгай (халиуны арьсаар хийсэн малгай), халиун нударга (халиуны арьсаар хийсэн нударга).
халиугч [тэмдэг нэр]
эм малын халиун зүсэм халиугч гүү (халиун зүсмийн гүү).
халиун [тэмдэг нэр]
адуу, үхэр зарим зэрлэг амьтны зүсэм, бүдэг цайвар үс дийлэнх холилдсон өнгө, дэл сүүл хар байх нь олон бөгөөд бас нурууны дагуу хар голтой байх нь бий халиун адуу (халиун зүсмийн адуу).
халмаг [тэмдэг нэр]
архи дарс ууж, ихэд халсан байдалтай халмаг хүмүүс (архи ууж нэлээд халсан хүмүүс).
халтагч [тэмдэг нэр]
эм малын халтар зүсэм халтагч байдас (халтар зүсмийн байдас).
халтан [тэмдэг нэр]
халтар, хиртэй, халтардсан байдал халтан царайтай (халтар царайтай), халтан хүүхэд (халтар хүүхэд), халтан холтон (хоршоо үг) (бохир, заваан), халтан хултан (хоршоо үг) (а.халтар хултар б.юмны өнгө будаг ховхорсон байдал).
халтар [тэмдэг нэр]
мал, амьтны зүсэм хээр, хар хээр адууны ам, хамар, суга, цавьд цайвар, шарангуй өнгө хольцолдсон нь халтар үрээ (хээр адууны хамар хоншоороо шаргал үстэй зүсэм), халтар нугас (амьтан судлал) (хөх мөрний сав түүнээс ургаш нутагт тархсан өнгө халтар нэгэн зүйл тэжээвэр нугас), хээр халтар (хээр адууны хацар, хамар нь цайвар зүсэм) тэмээний хар зүсэмд шаравтар өнгө хольцолдсон байдал халтар тайлаг (хар өнгөн дээр шаравтар холилдсон зүсмийн тайлаг) нохойны биеийн зүсэм хар бөгөөд нүд ам, хөлийн орчин үс шар цайвар газартай нь дөрвөн нүдтэй улаан халтар нохой (хоёр нүдний дээр тус бүр нэжгээд бяцхан дүгрэг шаравтар толботой, хар зүсэм боловч нүд ам, хөлийн шилбэ улаавтар нохой) үнэгний шар буюу улаан үсэнд хар үс хольцолдсон нь халтар үнэг (нүүр, өвдөг, сэрвээгээрээ бараан үс, бидэртэй үнэг).
халтар [тэмдэг нэр]
цэвэр бус, хир буртагтай, алаг тарлан болсон нь халтар гартай (хиртэй гартай), халтар мод (холтсыг нь цавчиж аваад хатаасан мод), халтар ухна (халтар нүүр царайтай), халтар ухна шиг (заваан хиртэй нүүр царайтай, цэвэр бус) алаг цоог, хааш яаш, хагас дутуу халтар хултар (хоршоо үг) (а.алаг цоог, энд тэнд б.(шилжсэн утга) хааш яаш, хагас дутуу), халтар хултар унших (а.бичиг үсэг бага зэрэг гадарлах б.уншсан болж оромдох).
халтархай [тэмдэг нэр]
эвдэрхий, хамхархай, хэлтэрхий, холторхой, тамтархай.
халтирамтгай [тэмдэг нэр]
халтирах нь олонтоо, байнга халтирч гулгаж бай(дагавар үг)
халтиргаат [тэмдэг нэр]
халтиргаа бүхий.
халтирхай [тэмдэг нэр]
халтиргаатай, гулгамхай халтирхай газар (халтиргаатай газар).
халуун [тэмдэг нэр]
дулааны хэмжээ өндөр халуун агаарт орох (халаасан агаар бие махбодод өвөрмөц үйлчлэл үзүүлж зарим өвчнийг анагаах чанартайд үндэслэн арьс, зүрх судасны хууч, яс, үе мөчний архаг өвчинд хэрэглэдэг бие заслын хэлбэр), халуун булаг (халуун рашаан), халуун бүс (дэлхийн бөмбөрцгийн экваторын бүсэд ойр орших газар орон), халуун зэвсэг (төрөл бүрийн галт зэвсэг, буу сумны зүйл), халуун намар (намар эрт, зуны эцэс), халуун нунтаг (шатахдаа их хэмжээний дулаан ялгаруулж хүчтэй шатдаг нунтаг маягийн хөнгөн цагаан, төрөл бүрийн төмөрлөгийн хольц), халуун оргих (а.нар ба гал зэргийн ээлт хэт халуун болох б.хүний бие, өвчнөөр халуун болон эчих зэргээр халуун нь хэтийдэж зовуурьтай болох), халуун орон (дэлхийн халуун бүсэд орших улс), халуун рашаан (газраас ундран гарах эрдэст халуун ус), халуун сав (цай, хоолны халууныг хэвээр хадгалах сав), халуун салхи (агаарын урсгал уулын бэл рүү доошилж бууснаас үүсэх хуурай бүгчим салхи), халуун тогоо (а.дотор талын гол хөндийд нүүрс хийж халаан, нарийн хоол чанах төмөр тогоо б.ус буцалгах тогоо), халуун ус (а.халаасан ус б.бие угаах халуун хүйтэн ус бүхий нийтийн үйлчилгээний газар), халуун ханз (гал түлэх зуухан ханз), халуун цөмийн урвал (хөнгөн цөмүүд нэгдэж хүнд цөм үүсгэх урвал), халуун эгэх (сарны зурхайн ёсны хорин дөрвөн улирлын нэгний нэр, нарны зурхайн ёсны наймдугаар сарын хорьдын үе, нар буцах үе), халуун эм (эмийн зүйлийн доторх амт чанар халууныг нь), аагим халуун (зуны маш халуун), бага халуун (зурхай судлал, зурхайн ухаан) (дорно зүгийн зурхайн ёсны жилийн хорин дөрвөн улирлын нэг, зуны нар буцах үес), зуны халуун (зуны ид халах цаг), их халуун (дорно зүгийн зурхайн ёсны жилийн хорин дөрвөн улирлын нэгийн нэр, зуны нар буцсанаас хойших үе), халуун хүйтэн (хоршоо үг) (халуун болон хүйтэн), халуун хүйтний тонгорол (газрын гадаргаас дээшлэх агаар мандлын тодорхой давхаргад агаарын хэм буурахгүй, харин ихэсдэг үзэгдэл) хүн, амьтны биеийн дулааны хэмжээ халуун хөөх (эмээр хүний халууныг бууруулах) халууны хэмнүүр (халууны шил), халууны шил (халууны хэмжээг үзэх хэрэгсэл), халуун бууруулдаг эм (биеийн халууны хэмжээг бууруулах үйлчилгээтэй эм), халуун шургах (хүн, амьтны өвчний халуун урхаглаж тогтох), халуун оргих (а.нар болон галын илчээр төөнөж халуун болох б.хүний бие өвчнөөр халуун нь хэтийдэж зовуурьтай болох), халуун хижиг (биеийн халуун үлэмж өндөр болох гэдэсний халдварт хижиг өвчин) таван амтын нэг, чинжүү, гаа зэргийн ааг халуун амт (чинжүү, хуа жуу, гаа зэргийн аагт амт), халуун өвс (ургамал судлал) (энхэл донхол газар хэсэг хэсгээр ургадаг, өнгө шар, амт гашуувтар нэг зүйл өвс) (шилжсэн утга) үйл явдлын шинэ сэргэг байдал халуун мөр (хүн, амьтны шинэ сэргэг мөр), халуун сэдэв (эгзэгтэй, олны анхаарал татсан шинэ сэдэв), халуун цэг (олны анхаарал татсан, үйл явдал өрнөсөн газар),
халхай [тэмдэг нэр]
хэлхийсэн, халхайсан халхай амьтан (халхайсан хүн, амьтныг муушаасан нь).
халхаст [тэмдэг нэр]
халхас бүхий.
халхгар [тэмдэг нэр]
овор дүр хэвийн хэмжээнээс том, элбэг, хэлхгэр халхгар дээл (элбэг, том дээл), халхгар хүн (хэт бүдүүн, том биетэй хүн).
халхжуу [тэмдэг нэр]
халх маягийн халхжуу заншил (халх маягийн заншил).
халцархай [тэмдэг нэр]
халцарсан газар, өвс, ургамал, хүн, амьтны үс зулгарсан хэсэг газар, сорви халцархай арьс (энд тэндээ зулгарсан арьс), халцархай дэнж (өвс ургамал нь энд тэндээ халцарсан дэнж) буга, гөрөөсний зун цагийн илгэн арьс.
халцгай [тэмдэг нэр]
өвс, ургамал, үс ноос зарим хэсэгтээ тачир, эсвэл ургаагүй хэсэг халцгай газар (өвс ургамал тачир газар), халцгай нэхий (үс нь халцарсан нэхий).