Нэр үг
боотуу [нэр үг]
толгойн ороолт, алчуур.
бооц [нэр үг]
мөрий, мэлзээ, бооцоо бооц алдах (мөрий алдах), бооц тавих (мөрий тавих), бооц мөрий (хоршоо үг) (бооцоо).
бооц [нэр үг]
ус хаах хаалт, далан хаалт бооц сэтрэх (хаалт сэтрэх), хаац бооц (хоршоо үг) (үерийн ус зэрэг юмыг хааж боосон юм), бооц хаалт (хоршоо үг) (хаалт хориг) бусдын довтолгооны эсрэг тавьсан хориг, саад бэхлэлт уулын бартаатай онь хө(төлөөний үг)
бооцоо [нэр үг]
мөрий, мэлзээ, болзоо бооцоо алдах (мөрий алдах), бооцоо тавих (мөрий тавих),
бооюу [нэр үг]
булцуу.
бор [нэр үг]
бор хөрс (монгол орны говь цөлд тархсан хөрсний хэв шинж, дэд хэв шинжийн нэр говийн бор хөрс, цөлөрхөг хээрийн бор хөрс, хээржүү цөлийн бор хөрс).
бор хими. [нэр үг]
химийн нэг махбод борын хүчил (эмнэлэг, техникт хэрэглэх химийн бодос).
бор хуучир. [нэр үг]
архи бор дарс (хоршоо үг) (а.сархад б.архи айраг хольж найруулан нэрж гаргасан болон айрагт элдэв жимсний зүйл хольж, исгэн нэрж гаргасан архи).
борви [нэр үг]
шагайт амьтны шагайн доорх бяцхан яс борвины яс (шагайн доорх яс), борви тойг (хоршоо үг) (малын шагайн доорх болон дунд чөмөг шаантны уулзвар дээр байх бяцхан яс), борви шаант (хоршоо үг) (шагайт чөмөгний яс), борви шийр (хоршоо үг) (тойгны яс, шийр), борви шилбэ (хоршоо үг) (шагайн доод талын яс болон шаант чөмөгний нарийн үзүүр хэсэг) хүний өсгийн дээд бүдүүн шөрмөс, тахилзуур орчмын газар борви нахилзах (хөл нахилзах), борви тасрах (тахилзуур орчмын шөрмөс тасрах), борви бохирох завгүй (түр амрах завгүй, амсхийх чөлөөгүй), борви бохисхийх чөлөөгүй (амсхийх чөлөөгүй ажилтай байх), борви тэнийх (өсч торних), борвины нь баас арилаагүй (бага балчир, дэндүү залуу, туршлагагүй) (шилжсэн утга) гутал, шаахайн дээд хэсэг борви нь цоорох (гутлын шагай орчмоор цоорох) (шилжсэн утга) хүний мууг үзэх гэж ул мөрөөр нь гэтэж ажиглах нь.
борви [нэр үг]
айраг, цөцгий зэргийг хийх үйс, арьс зэргээр хийсэн бяцхан хөхүүр сав.
боргио [нэр үг]
шороо, хужир мараа холилдон бурзайсан зөөлөн газар.
боргио [нэр үг]
урсгал усны бяцхан хүрхрээ усны боргио (бяцхан хүрхрээ) говийн чулуурхаг жижиг сайр.
борголж [нэр үг]
өвс, тариа ачихад хэрэглэх багаж ачаа тээшний татлага чангалах мод.
борголжин [нэр үг]
борголжин сахал (хошуу тойрон битүү ургасан хууз сахал).
боргоо [нэр үг]
ээрч боргоох үйлийн (нэр үг)
боргоцог [нэр үг]
боргоцой.
боргоцой [нэр үг]
хуш модны самрын хонгорцог үр самрын боргоцой (самар үүрлэсэн хонгорцог) (шилжсэн утга) бондгор, бомбогор, бумбагар боргоцой гар (бомбогор гар), боргоцой булчирхай (бие бүтэц, анатоми) (тархины гүнд байх шүүрлийн булчирхай), боргоцойн галч эрвээхэй (амьтан судлал) (хангай, хэнтий нурууны шилмүүст ойд их тархсан, боргоцойг идэж сүйтгэдэг нэг зүйл эрвээхэй).
бордлого [нэр үг]
тэжээж арчлах үйлийн нэр тордлого бордлого сайтай (арчилгаа тэжээл сайтай), бордлого хийх (тэжээж арчлах).
бордоо [нэр үг]
тэжээл малын тэжээлд бэлтгэсэн өвс бордоо бэлтгэх (тэжээл бэлтгэх), малын бордоо (малын тэжээл), өвс бордоо (хоршоо үг) (тусгай аргаар бэлдсэн малын тэжээл), тэжээл бордоо (хоршоо үг) (мал, амьтан, ургамал тордох тусгай бэлдмэл) газрын ургац шимийг дээшлүүлэхэд хэрэглэх эрдэс бодос өтөг бордоо (малын хэвтрийн бууцаар хийсэн бордоо), хиймэл бордоо (хиймэл тэжээл).
бордоо [нэр үг]
өтөг бордуур (өтөг бууц бордох зүйл), бух дагаагүй үнээ, бордуур үгүй тариа (зүйр үг) (алив зүйлийн үржин хөгжих нөхцөл бүрдээгүй байдал).