Нэр үг
шилбүүртэн [нэр үг]
амьтны зүйл анги эгэл биетний хүрээний нэг анги, голдуу цэнгэг усанд байх гонзгойдуу өндгөн хэлбэртэй, биений нэг үзүүрт шилбүүр мэт хөдөлгөөний эрхтэнцэртэй бичил биет амьтад, олон мянган зүйлтэй нэг үзүүртээ шилбүүр мэт сүүлтэй бичил. шилбэ(н) (нэр үг) (бие бүтэц, анатоми) хүн, амьтны шаант чөмөгний нарийн үзүүр орчим газар шилбэ гэмтэх (хүн, амьтны нарийн шилбэний орчим бэртэх), шилбэний ороолт (нарийн шилбээр ороох бөс даавуу), хөлийн шилбэ (хөлийн шагай талын нарийн хэсэг), борви шилбэ (хоршоо үг) (шагайн доод талын яс болон шаант чөмөгний нарийн үзүүр хэсэг) амьтны богтос, шаант чөмөгний залгаах нарийн чөмөг яс шилбэний яс (шаант чөмөгний нарийн үзүүрийн яс), нарийн шилбэ (малын шилбэ ясны нарийн хэсэг), морины шилбэ (морины шаант чөмөгнөөс залгасан сагагаас дээших хэсэг), хянгар шилбэ (шаант чөмөгний хяр яс дагуух газар), тамхины шилбэ (татсан тамхины үлдэгдэл).
шилбэ [нэр үг]
дээл хувцасны товч торгох гогцоо шилбэ зангидах (эмхэрдсэн шилбийг товч мэт хэлбэртэй болгон янзлах), шилбэ хадах (дээлэнд шилбийг суулгаж оёх), шилбэ эмхэрдэх (шилбийг хөвөөлөн оёх), шилбэний гол (шилбэний дунд хийх нийтгэсэн зөөлөн утас), дээлийн шилбэ (монгол дээлийн товч торгох зүйл), захны шилбэ (дээлийн заханд хадсан шилбэ), суганы шилбэ (дээлийн суганд хадсан шилбэ), ташааны шилбэ (дээлийн ташаанд хадсан шилбэ), энгэрийн шилбэ (дээлийн энгэрт хадсан шилбэ), товч шилбэ (хоршоо үг) (товч, түүнийг торгох гогцоо).
шилбэ [нэр үг]
өвс ургамлын уг иш ногооны шилбэ (ногооны уг), тарианы шилбэ (тарианы иш) тарианы доторх модорхог зүйл цайны шилбэ (цайны доторхи модорхог юм), зээрэн шилбэ (ургамал судлал) (хунчирын төрлийн нэг зүйл, гурвалсан, тавалсан нийлмэл навчтай, цагаан ягаан цацаг богцогтой, олон наст өвс, зарим нутагт тогооны угаагуур хийнэ).
шилбэ [нэр үг]
шар шилбэ (хоёр настай тэмээ).
шилбэ [нэр үг]
монгол үсгийн зурлагын нэг махбод.
шилбэлзүүр [нэр үг]
хялалзсан, муухай зан ааштай шилбэлзүүр зантай (муухай зантай).
шилжвэр [нэр үг]
шилжилт.
шилжигч [нэр үг]
өөр газар очигч, өөр газар суурьшигч.
шилжүүлэг [нэр үг]
шилжүүлэх үйлийн нэр, шилцүүлэх явдал шилжүүлэг хийлгэх (шилжүүлэх баримт хийлгэх), шилжүүлгээр авах (шилжүүлэх баримт хийлгэх, банкнаас мөнгө авах), мөнгөний шилжүүлэг (мөнгө өөр газарт гуйвуулах ажиллагаа).
шилмүүс [нэр үг]
навчит бус модонд навчны үүрэг гүйцэтгэдэг, зүү хэлбэртэй ногоон навч гачуурын шилмүүс (гачуур модны ногоон навч), нарсны шилмүүс (нарс модны навч).
шилтгээн [нэр үг]
бэхлэн цогцолж байгуулсан цайз, орд шилдээн хааны шилтгээн (хааны орд, цайз), орд шилтгээн (хоршоо үг) (тансаг харш).
шилтэс [нэр үг]
шилтэс мод (ганцаар онцгой ургасан мод).
шилчин [нэр үг]
шил хийдэг хүн, шил зүсдэг хүн.
шилэвч [нэр үг]
малгай, үсний гэр зэргийн шил рүү унжуулдаг гоёл.
шилэгдэл [нэр үг]
олон юмны дотроос шилж сонгож авсан нь.
шилэм [нэр үг]
огтолж эсгэх юманд оромлож, норгон тавьсан тэмдэг шилэм тавих (огтолж эсгэх юманд норгож тэмдэг тавих).
шилээвэр [нэр үг]
гал сэргээх, засах төмөр хэрэгсэл галын шилээвэр (гал засах, сэргээх хэрэгсэл).
шим [нэр үг]
шим ертөнц (дэлхий ертөнцийн амьтан, ургамал зэрэг бүх амьтай юмс), сав ертөнц (дэлхийн бүх амьгүй юмс), сав шим (хоршоо үг) (а.орчлон дэлхий дээрх амьтай, амьгүй бүх бодос б.(шилжсэн утга) үр шим).
шим [нэр үг]
шүлт шүүс, үр тэжээл шим муутай (өвс ургамал, хоол тэжээлийн зүйлийн шүлт шүүс, ашиг, үр тэжээл муутай), шим сайтай (үр тэжээл сайтай), шим татрах (а.биеийн тамир тэнхээ, чадал доройтох б.өвс ургамлын шүлт муудах в.саалийн малын сүү багасах), шимийн архи (малын сүүний айргаас нэрж гаргасан, монгол үндэсний архи),
шимдүү [нэр үг]
шитдүү бялзуухай (амьтан судлал) (нэгэн зүйл бялзуухай).