Нэр үг
хөөт [нэр үг]
хөөт хар (нарийн гилгэр бараан бөс).
хөөцөл хөгжим. [нэр үг]
дагал болон харалдаа зохиомжийн үндсэнд тулгуурладаг нийлэл зохиомжит хөгжмийн бүтээлийн бичлэгийн арга.
хөөцөлдөгч [нэр үг]
хөөцөлдөж буй этгээд албан тушаал хөөцөлөгч (албан тушаалын хэнээтэн, албан тушаал горилогч), хов жив хөөцөлдөгч (хов жив хөөцөлдөж явдаг этгээд).
хөөцөлдөөн [нэр үг]
харилцан хөөцөх явдал хасаг ардын нэгэн тоглоом.
хөөцөлдүүр [нэр үг]
орооныхоо үеэр хөөцөлдөж яваа гур, зүр хоёр.
хөөцөө [нэр үг]
амьтны ороо хөөцөө эхлэх (амьтны ороо орж эхлэх), хөөцөөний гөрөөс (хөөцөлдүүр).
хөр [нэр үг]
хатуурч тогтсон юм хөр цас (хатуурч дагтаршсан цас), хөр шороо (хатуурч дагтаршсан шороо), бууцны хөр (хатуурч тогтсон бууц хөрзөн хөлдүүс),
хөр [нэр үг]
хөөр найр хөр (хоршоо үг) (баяр хөөр, хөл хөгжөөн), найр хөр болох (баяр баясал болох),
хөрвөш [нэр үг]
(анагаах ухаан) бие загатнан гүвдрүүтэх нэгэн зүйл өвчин чонын хөрвөш (бие загатнан улаан юм туурах нэгэн зүйл харшил өвчин) (мал эмнэлгийн нэр томьёо) морины тагнай хавдах нэгэн зүйл өвчин.
хөрвүүлэг [нэр үг]
сийрүүлэг орчуулга.
хөрвүүлэг хөгжим. [нэр үг]
хөгжмийн зохиолыг хөгжмийн өөр бүрэлдэхүүнд шилжүүлэн бичих хөгжмийн зохиолыг хөгжимдөхөд хялбар болгож бичих дагшаа хөгжимд зохиолыг хөгжимчин өөрийн санаанд тохируулан яльгүй өөрчилж хөгжимдөх.
хөрвүүлэл [нэр үг]
хөрвүүлэх үйлийн (нэр үг)
хөргөгч [нэр үг]
хөргөх төхөөрөмж, хөргүүр.
хөргөц [нэр үг]
архи нэрэх үед жалавчинд хийх ус.
хөргүүл [нэр үг]
хөргүүр.
хөргүүр [нэр үг]
хөргөж хүйтэн болгодог хэрэглэл, хөргөгч хөргүүр сав (хөргөж хүйтэн болгох сав).
хөрзөн [нэр үг]
малын баас шээс хөлдөж дагтаршсанаас тогтсон хөр хөрзөн давс (хөрлөсөн давс), хөр хөрзөн (хоршоо үг) (дагтаршсан хөр), бууц хөрзөн (хоршоо үг) (малын өтөг баас, түүний дагтаршиж хатуу болсон нь).
хөрлөө [нэр үг]
гутлын түрийний урд хэсэг.
хөрмөг [нэр үг]
газарт дэвсэн унасан модны ховхорч унасан навч улиасны хөрмөг (намар цагт зулгаран унасан улиасны навч).
хөрөв [нэр үг]
үс нь тэнийж, өвсөнд орж байгаа бүдүүрсэн хурга хөрөв суух (үс нь тэнийж торних), хөрвийн аргаар бойжуулах (бог малын төлийг өсөлт, торнилтоор нь үечлэн шилжүүлж маллах).