Нэр үг
дэнүүл [нэр үг]
дов сондуул.
дэнх [нэр үг]
шагай орхиход нэг нэгнээ тохох юмуу, түшин буусан байдал дэнх няслах (тохсон шагайг няслан салгах).
дэнч [нэр үг]
дэн асаагч.
дэнч [нэр үг]
дэн буудлын үйлчлэгч.
дэнчин [нэр үг]
юм амласан, зээлсний баталгаа болгож барьцаанд тавьсан мөнгө, эд юм дэнчин тавих (барьцаанд тавих) хүүгийн талаас хүүхний гэрийн ахмадтай тохирсон ураг тогтох сүйн бэлэг.
дэнчинч [нэр үг]
барьцаа тавигч.
дэншиг [нэр үг]
хөгжим. шашны зан үйл явуулахад хэрэглэх хөгжмийн нэг зүйл зэмсэг бяцхан хүрэл хонх.
дэншиг [нэр үг]
чулуун соруулын зуулт дэншиг томтой чулуун соруул (зуулт томтой чулуун соруул).
дэншээ [нэр үг]
доргио, донсолгоо дэншээ ихтэй газар (доргио донсолгоотой газар тэрэг унааны явдал хатуу дэншээ морь (хатуу явдалтай морь) дэмий тэнэх, хэсүүчлэх дуртай дэншээ хүн (тэнэмхий хүн) (шилжсэн утга) сэтгэлийн дэнслэл дэншээ болсон амьтан (уймраа болсон хүн).
дэр [нэр үг]
шар дэр (ургамал судлал) (нэгэн зүйл мугваа).
дэр [нэр үг]
унтах, хэвтэх үед толгой дороо зөөллөн тавих зүйл, жинтүү дэрний уут (дэрний углаа), өдөн дэр (шувууны өдөөр хийсэн жинтүү), өндөр дэр (давхар дэр), дэр авах (дайн тулаанд нэг ч болов дайсныг хороогоод үхэх), дэр нэгдэхдэр нэгтгэх (гэр бүл болох), дэр дэвсгэр (хоршоо үг) (унтах, хэвтэхэд толгой доор ивэх болон бие доор тавих зүйл), ор дэвсгэр (хоршоо үг) (унтаж хэвтэх үед хучиж дэвсэх хэрэглэл), ор дэр (хоршоо үг) (унтаж хэвтэх үедээ дэвсэж хучих хөнжил гудас болон дэрлэх зүйл), хээрээр гэр хийж, хэцээр дэр хийх (зүйр үг) (хээр хөдөө амьдрах, уул хадаар орогнох) юмны доогуур тавьсан ивүүр, тулгуур дэр чулуу (дэр хийсэн чулуу), дэр өвс (жагмаа), дэр төмөр (дэр болгосон төмөр), замын дэр мод (төмөр замын ивүүр мод).
дэр [нэр үг]
дэр дэр (дуу чимээ дуурайсан үг) (нимгэн даргар хатуу зүйл харшилдан дуугарах дуу чимээ), дэр дар хийх (дэргэр хатуу юмны тарчигнан дуугарах).
дэрвэлжин [нэр үг]
хоёр тал нь зэргэд дөрвөн өнцөгт.
дэрэвч [нэр үг]
дэр болгосон з(үйл үг)
дэс [нэр үг]
зэрэг, дараа дэс дараа (юмыг нэг нэгээр нь дараалсан нь), дэс дугаар (дараалсан юмны дугаар), дэс тоо (хэл шинжлэл)(хэрэг юмны дэс дарааг илтгэх тоо), дэс даралдаа (цаг, орон зайн талаар өмнө, хойнын ялгаа бүхий байрлал), дэс дэсээр (удаа дараалан) хуучир. дэд, хоёрдугаар зэрэг дэв дэс цагаан амуу (хоёрдугаар зэргийн цагаан амуу), дэс түшмэл (дэд тушаалын түшмэл), дэс дэслэх (зэрэг дэвийг харгалзан цалин бодох).
дэслэл [нэр үг]
дэслэх үйлийн (нэр үг)
дэхүүр [нэр үг]
шувууны өдөөр хийсэн шороо тоос гүвэх дэвүүрийн зүйл өдөн дэхүүр (өдөн дэвүүр), тоосны дэхүүр (тоосны гөвүүр).
дээвэр [нэр үг]
байшингийн дээд этгээд, түүнийг өнгөлж бүрхсэн юм дээвэр барих (дээвэр тавих), дээвэр мод (байшингийн адрын мод), дээвэр хуулах (дээвэр авах), дээвэр хоолой (тоононы цагаригт хүрч байгаа дээврийн дээд хөвөө), дээвэр хормой (дээврийн доод хөвөө), байшингийн дээвэр (байшингийн оройн бүрхүүл хэсэг), вааран дээвэр (шаазан ваараар хийсэн дээвэр), дэлхийн дээвэр (дэлхийн хамгийн өндөр уул), гэрийн дээвэр (гэрийн гадуур, унины дээгүүр хучих дулаалга), нэг дээвэр дор (нэг гэрт), хөвөнтэй дээвэр (гэрийн дээр тавих хөвөнгөөр хийсэн хучлага), эсгий дээвэр (гэрийн дээр тавих эсгий хучлага), дээврийн цонх (байшин зэргийн дээвэрт гаргасан цонх), адар
дээвэрлэгч [нэр үг]
дээвэр хийгч.
дээвэрчин [нэр үг]
байшин барилгын дээвэр хийж үйлдвэрлэдэг хүн дээвэр тавьдаг мэргэжилтэн.