Нэр үг
гэдэл [нэр үг]
хүний чихний доод үзүүр, унжлага.
гэдэн [нэр үг]
хэгжүүн гөжүүн зан гэдэн хөдөлгөх (хэгжүүн занг нь хөдөлгөх), гэдэн хөдлөх (гөжих) зөрүүд з(ангийн нэр томьёо)
гэдэн [нэр үг]
гэдэн годон (хоршоо үг) (тогтворгүй, байр суурь муутай, аальгүй), гэдэн годон хийх (тогтворгүй хөнгөн загнах).
гэдэс [нэр үг]
хоол боловсруулах эрхтний нэг хэсэг, дээш ходоодтой, доош хошногын сүвтэй холбоотой бүдүүн гэдэс (шулуун гэдэс), нарийн гэдэс (өлөн гэдэс), шулуун гэдэс (бүдүүн гэдэс) хүн, амьтны хэвэл гэдэс алдах (тарга хүч авахгүй болох), гэдэс базлах (дотор эвгүйцэж базлан өвдөх), гэдэс гарах (а.гэдэс нь ил харагдах б.(шилжсэн утга) сайн цадах), гэдэс гаргах (мал нядлах), гэдэс дүүрэх (а.цадах б.гэдсэнд хий орох), гэдэс дүүрэн (цатгалан), гэдэс мушгих (дотор эвгүйтэн базлан өвдөх), гэдэс ороолдох (гэдэс зангирах), гэдэс өлсөх (хоол идэхийг хүсэх), гэдэс түгжрэх (ходоод хоол боловсруулж чадахаа болих), гэдэс хуржганах (гэдэс дүүрч хур хур дуугарах), гэдэс цайлгах (а.цагаан идээ идэх б.гүүний айраг уух), гэдэс цайх (цагаан идээнд ханах), гэдэсний өвчин (ходоод гэдэсний замын өвчин), гэдэсний хижиг (дотрын халдварт өвчин), гэдэсний цагаан хорхой (амьтны гэдсэнд үүсч бий болдог нялцгай шимэгч хорхой), гэдсээ сойх (хоол бага идэх, удтал хоол идэхгүй байх), гэдэс гүзээ (хоршоо үг) (зургаан савын ерөнхий нэр), гэдэс дотор (хоршоо үг) (таван цул, зургаан савын ерөнхий нэр), гэдэс ходоод (хоршоо үг) (дотор ходоод), гэдэс хээл (хоршоо үг) (гэдэс хэвэл), гэдэс хэвэл (хоршоо үг) (хээл хэвэл), гэдсэндээ хөлөө хийлцэх (бие биенийхээ мууг үзэх гэж өрсөлдөн тэмцэлдэх), гэдэс нь өвдсөн юм шиг (үхээнц дорой, бээвийсэн), гэдэс нь цадавч нүд нь цадахгүй (хэрэгцээ нь гүйцэд хангагдсан байтал бас л авахыг боддог), гэдсийг нь хормойлуулах (алах), их гэдэстэй (жирэмсэн), гэдсээ илэх (ажил төрөлгүй алхайн хэвтэх), гэдэс наашлах (цадах), гэрээс гарч гэдэс алдаагүй (зүйр үг) (а.хувиа борлуулж суугаа байдал б.хал бэрхшээл үзээгүй) (бичгийн хэлний үг) монгол бичгийн зурлага.
гэзгэвч хуучир. [нэр үг]
хазаарын дээд тал толгойн гэдэд торгон тогтоох балчин дуулганы хойд сүүл.
гэзэг [нэр үг]
хүний толгойд ургуулсан урт үс гэзэг гөрөх (гэзэг сүлжих), гэзэг дарах (юмны хойноос ойрхон бараадан хөөх), гэзэг тавих (үс гэзгээ ургуулах), гэзэгний боолт (гэзэгний үзүүрийн чимэг), гэзэгний даруулга (гэзгийг шилний тус газраар хавчих чимэг), гэзэгний залгаа (гэзгэнд залгах хиймэл үс), тав гэзэг (эрэгтэй хүмүүс, эмэгтэй хүүхдийн толгойн оройд үлдээж ургуулсан үс гэзэг), тэвэг гэзэг (хүний үс авахдаа толгойн оройд үлдээсэн урт бут үс), гэзэг үсүс гэзэг (хоршоо үг) (хүний үс болон түүнийг сүлжсэн нь), гэзэг сүлжих (этгээд үг хэллэг) (хот дүүрэг дотроо үнэ хямд барааг нэгнээсээ авч, үнэ нэмж зарах), гэзэг тавин хэлэлцэх хуучир. (асуудлыг дуустал хэлэлцэхгүй түр орхих), гэзэг татах (хуримын зан үйл), хулгай гэзэг (толгойн хонхор шилний дээдхэн хэсэг газар), гэзэг цэрэг хуучир. (арын цэрэг, арын сэргийлэх).
гэзэг [нэр үг]
уул толгодын ар шил уулын гэзэг (уулын ар шил).
гэзэг [нэр үг]
гэзэг өвс (ургамал судлал) (залаа өвс, ишээр нь малгай сүлжинэ).
гэйвэр [нэр үг]
хачир тасын өдөөр өдөлсөн сум.
гэлмэгдэл [нэр үг]
гэлмэгдэх үйлийн (нэр үг)
гэлмэлэг [нэр үг]
бага хүүхдийн гэлмэсэн айсан газарт ус сүрчих дом.
гэлхай [нэр үг]
гэлэн.
гэмин [нэр үг]
га(минут)
гэмнэл [нэр үг]
гэмнэх үйлийн нэр, алдал, осол.
гэмтэл [нэр үг]
гэмтэх үйлийн нэр гэмтэл тохиолдох (бэртэх), машины гэмтэл (машины сүйдэл), хөнгөн гэмтэл (хөнгөн бэртэл), хүнд гэмтэл (хүнд бэртэл), гэмтэл аюул (хоршоо үг) (сүйдэл аюул), гэмтэл согог (хоршоо үг) (бэртэл, өвчин эмгэг), гэмтэл сүйдэл (хоршоо үг) (хохирол сүйдэл), осол гэмтэл (хоршоо үг) (үйлдвэрлэлийн болон ахуйн ослоос үүдэн хүний бие махбодод гэмтэл учрах нь), саатал гэмтэл (хоршоо үг) (машин техник зэрэгт гарах эвдрэл, хүндрэл), эвдрэл гэмтэл (хоршоо үг) (хэмхэрч сүйрэх нь).
гэмтэн [нэр үг]
гэмт этгээд, хэрэгтэн хэрэгтэн гэмтэн (хоршоо үг) (гэмтэн буруутан), гэмтэн буруутан (хоршоо үг) (ёс зүй, хууль зүйгээс ангид хэрэг үйлдэж, гэм буруутан болсон этгээд), гэмтэн зэмтэн (хоршоо үг) (гэм буруутай этгээд), ялтан гэмтэн (хоршоо үг) (ял гэм үйлдсэн хүн).
гэмшгэлэн [нэр үг]
эндэгдэл алдагдалд гомдон гэмшсэн сэтгэл.
гэмшил [нэр үг]
гэм буруутай үйл явдалдаа харамсах сэтгэл гэмшил залхал (хоршоо үг) (харамсал залхал).
гэмшлэг [нэр үг]
гэмшил гэмшлэг наманчлал (хоршоо үг) (гэм буруугаа хүлээн залбирал үйлдэх нь).
гэнгэрэл [нэр үг]
гэнгэрэх үйлийн (нэр үг)