Нэр үг
азай [нэр үг]
азай буурал (хоршоо үг) (цал буурал). азар (нэр үг)энэтхэг газрын их багш азар багш (энэтхэг багш) энэтхэг зан үйлд багш нарт бараалхах ёслолын үед эртний сургаал шүлэг уншин номлогч вэдийн ном судар уншигч багш их эрдэмтэн.
азар [нэр үг]
азар бузарбузар азар (хоршоо үг) (бузар булай, шившиг).
азарга [нэр үг]
(амьтан судлал) гурван наснаас дээш агтлаагүй эр адуу, хулан, тахь, луус, илжиг азарга адуу (нэг азарганы хураах гүү, түүнтэй ижилдэн явах адуун сүрэг, голдуу арваас гуч орчим тооны адуу байна), азарган үрээ (агтлаагүй үрээ), хур азарга (а.азарга тавьсан цагаас биед нь гар хүрээгүй эмнэг азарга б.хур дэлтэй азарга), хөгшин азарга жороо сурах (хөгширсөн хойноо залуумсаг зан байдал гаргах), азарга байдсаа ялгадаг, хүн төрлөө ялгадаг (зүйр үг) (хүн удам угсаагаа мэддэг байх ёстой) аливаа юмны том, хэт их азарган бороо (том ширхэгтэй, ус ихтэй, түр зуурын ширүүн салхитай бороо),
азарга [нэр үг]
монгол гэрийн ханын модыг матаж залах багаж нумны гичрийн муруйг залах хэрэгсэл.
ази [нэр үг]
манай гарагийн эх газрын хамгийн том хэсэг зургаан тивийн нэг ази тив (дэлхийн бөмбөрцгийн зүүн хэсгийн томоохон хуурай газар), азийн бар (эдийн засгийн хувьд хүчирхэгжсэн өмнөд солонгос, хонгконг, сингапур, тайвань зэрэг улс), азийн буддистууд (шашны нэр томьёо) (ази тивийн буддийн шашин шүтдэг хүмүүсийн ерөнхий нэр), азийн топ модел (ази тивийн хувцас загварын үзүүлбэрт амжилт гаргасан загвар өмсөгчид олгох цол), азийн ханиад (анагаах ухаан) (амьсгалын цочмог халдварт хам шинж өвчин).
азиасат [нэр үг]
хиймэл дагуулын тусламжтайгаар азийн орнуудад мэдээлэл дамжуулах систем.
азнал [нэр үг]
азнах үйлийн (нэр үг)
азот хими. [нэр үг]
агаарын найрлагад ордог, өнгө үнэргүй хий азотын бордоо (өнгө үнэргүй хийн бордоо), азотын исэл (өнгө үнэргүй хийн исэл).
азтан [нэр үг]
аз хийморьтой хүн.
азу [нэр үг]
махыг жижигхэн хэрчиж, соусаар амталсан турк хоол.
ай [нэр үг]
юмс үзэгдлийн бүлэг, хэсэг, тэдгээрийн хамгийн ерөнхий шинж чанараар нь нэгтгэсэн төрөл, зүйлийн ухагдахуун тоо чанарын ай (тоо чанарын зүйл), хэл зүйн ай (хэл шинжлэл)(нэг төрлийн харьцаа зааж байгаа харилцан эсрэгцэж, бие биеэ нөхсөн, түүнээс дээш хэл зүйн утгын нэгдэл) нэг төрлийн олон юм үзэгдлийн анги, хэсэг, бүлэг үйл үгийн ай (хэл шинжлэл)(үйл үгийн хэсэг) тус тус, анги анги, хэсэг хэсэг ай айгаар (анги ангиар), ай сав (хоршоо үг) (тэр хавийн нутаг).
айв [нэр үг]
айв балт (саран хэлбэрт сүх).
айвал [нэр үг]
мануухай, айгуус.
айван [нэр үг]
айван тайван (хоршоо үг) (а.аажуу уужуу, яаралгүй, сандралгүй б.амар амгалан), айван тайван байх (аажуу уужуу байх).
айварч [нэр үг]
дэмий чалчигч хянамж болгоомжгүй, займраач айварч хүн (займраач хүн), айварч явдал (хянамж болгоомжгүй явдал).
айвуу [нэр үг]
айвуу тайвуу (хоршоо үг) (а.амгалан дөлгөөн б.аажуу уужуу, яарч тэвдэлгүй), айвуу тайвуу хэлэх (уужуу тайвуу хэлэх).
айгуул од. [нэр үг]
орон. санчир гарагийн дагуул.
айгуус [нэр үг]
аймхай зан, айдас айгуус хүрэх (айдас төрөх) мануухай, өлзийхүү айгуус босгох (мануухай босгох).
айгуус од. [нэр үг]
орон. санчир гарагийн нэг дагуул.
айдам [нэр үг]
ойрд туульсын шинжтэй уртын дуу.