Нэр үг
ган [нэр үг]
ган чан (хоршоо үг) (алтан хөөрөг хөгжмийн дуугарах дуу), ган гин (хоршоо үг) (алтан хөөрөг, хас туурга хөгжим цохих дуу).
ган [нэр үг]
ган цав (хоршоо үг) (ан цав).
ган [нэр үг]
ган гун (хоршоо үг) (хээрийн галуу ганганан гунганан дуугарах дуу).
ган [нэр үг]
ган ган (дуу чимээ дуурайсан үг) (нохойн дуугарах дуу чимээ) ган ган хийх (гангинах дуу чимээ гарах), нохой ган ган хийх (нохой гангинах), ганц үг ган хийхгүй (огт дуу гарахгүй байх), ган хийх нохойгүй, газар гишгэх малгүй (үгээгүй ядуу).
ган [нэр үг]
дотор нь арьс шир хийж идээлэхэд зориулж, тусгайлан исгэж найруулсан шингэн арьс шир идээлэх ган (арьс шир идээлэх шингэн).
ган [нэр үг]
бороо ус ховордсоноос өвс, ургамал хатаж хэт хуурайших гамшиг ган болох (ус бороо ховор болж өвс ургамал хатах), ган тайлах (хур орох, газрын хөрсөнд чийг өгөх), ган гачиг (хоршоо үг) (ус чийггүй хуурай халуун болж, амьдрал гачигдах нь), ган зуд (хоршоо үг) (цаг агаарын таагүй нөхцлийн улмаас бэлчээр хомсдох байгалийн гамшиг), ган халуун (хоршоо үг) (хуурай халуун), ган болоход булгийн сайн нь мэдэгдэнэ, гай болоход нөхрийн сайн нь танигдана (цэцэн үг) (хатуу хэцүү цагт хүний чанар танигдана), ган ихэдвэл хужир хөхрөх, гашуун ихэдвэл нүд хорсох (цэцэн үг) (муу зүйл туйлдаа хүрвэл хор хөнөөл нь их болно).
ган [нэр үг]
мөнгөлөг цайвар өнгөтэй хатуу төмөрлөг ган татах (төмөрлөг эдлэлд ган суулгах), ган хайлах (ганг хайлмал байдалтай болгох), ган зам (төмөр зам), ган илд (гангаар хийсэн илд), ган сэлэм (хатан сэлэм), зэвэрдэггүй ган (зэвэнд тэсвэртэй ган), ган болд (хоршоо үг) (ган төмөр), ган төмөр (хоршоо үг) (маш сайн хатаасан төмөр), ган төмөр зэврэвч хүндтэй, гавьяат хүн өтлөвч хүндтэй (цэцэн үг) (олонд нэртэй сайн явсан хүн хэзээ ч нэр хүндээ алдахгүй), гангаа барсан хэт, газраа барсан хүн (зүйр үг) (а.нөхөр ханьгүй, танил талгүй хүн б.нэр нүүрээ бараад орох газаргүй болсон хүн в.ямар ч хэрэгцээгүй болсон зүйл) (шилжсэн утга) хатуу, бат, тэсвэртэй ган зориг (хатан зориг).
ганга [нэр үг]
ганга шувуу (амьтан судлал) (хар толгойтой том элээ).
ганга [нэр үг]
уул толгодын завсар, гуу жалга, цас борооны усанд идэгдэн гарсан суваг ганга гуу (хоршоо үг) (гуу жалга), ганга жалга (хоршоо үг) (эрэг гуу, жалга гуу), ганга судаг (хоршоо үг) (цас борооны усанд эвдэрч тогтсон гуу болон чийгтэй хөрс бүхий зурвас газар), эрэг ганга (хоршоо үг) (гуу жалга болон газарт өнгийж тогтсон ирмэг) ихээхэн хэвгий газар.
гангай хими. [нэр үг]
хүхэр гангайн эм (хүхэрт эм).
ганганагч [нэр үг]
ганганан дуугарагч ганганан ганганагч галуу (ганганан дуугарагч галуу шувуу).
гангар [нэр үг]
гангар хун (амьтан судлал) (монгол оронд ирж зусдаг нэгэн зүйл хун).
гангар [нэр үг]
гангар гунгар (хоршоо үг) (а.дотночлон хүүрнэх, ярилцах нь б.нүүдлийн шувууны дуугарах нь).
гангат [нэр үг]
тахал, хижиг өвчний нэр, үхлийн шарх гангат өвчин хуучир. (тахал хижиг).
гангат [нэр үг]
гангат эрэг (налуу эрэг).
гангиа [нэр үг]
хоточ нохой (ярианы үг, хэллэг)хараал. нохойг загнах, хараах үг.
гангинаа [нэр үг]
гаслан гангинах дуун нохойн гангинаа (нохой гаслах дуун) гангинаж бай(дагавар үг)
гангой [нэр үг]
нэг зүйл эрээн торго.
ганд [нэр үг]
ганд нь хаяхзөнд нь хаях (анхаарахгүй орхих) биеэ ганд нь хаях (өөртөө анхаарал тавихгүй байх).
гандаас [нэр үг]
наранд түлэгдэн борлосон байдал.