Бөө мөргөл
нолго [бөө мөргөл]
бөө нарын ташаандаа зүүж сэжин дуугаргах төмөр хонгио.
нядгалах [бөө мөргөл]
удган бөөгийн бөөлөх.
нядган [бөө мөргөл]
удган (бөө мөргөл)
онго [бөө мөргөл]
бөөгийн эзэд шүтээн, онгон онго мал (дархалж сэтэрлэсэн мал) бөөгийн шүтээн болон элдэв хэрэгслийг хадгалж байх хөвөө, мухлаг тэрэг зэрэг.
оргой [бөө мөргөл]
бөө нар онгон урихдаа өмсдөг янз бүрийн зүйлээр чимэглэсэн малгай оргойт бөө (тайж урихдаа өмсдөг малгайтай бөө).
сорви [бөө мөргөл]
бөө удгадын хэрэглэдэг таяг.
тамлал бөөгийн тамлал [бөө мөргөл]
(бөөгийн онгод орж тамлах зан үйл хийх нь).
тамлах [бөө мөргөл]
онгод бөөгийн биед оршиж, хүн байх үеийнхээ зовлон зүдгүүрийг халаглан тоочих юмуу эсвэл ид чадалтай бөө байсан тухайгаа бахархан өгүүлэх, амандаа дүднэх.
туух [бөө мөргөл]
үзэмчин бөөгийн өмдөн дээгүүр өмсөх гуявч болон өвдгөвч.
туух [бөө мөргөл]
бөөгийн увдисыг сурахад олноор цуглаж хашгиралдан онгод оруулах.
туушуу [бөө мөргөл]
үзэмчин бөөгийн өвдгөвч, туух.
удгалах [бөө мөргөл]
удган бөөлөх.
удган [бөө мөргөл]
эм бөө бөө удган (хоршоо үг) (а.монголчуудын тэнгэрийг шүтэх шүтлэгийн эр, эм бөө б.эр бөө).
үрбэлгэ [бөө мөргөл]
буриад бөөгийн өмсгөл.
холбогодох [бөө мөргөл]
холбого гүйлгэх.
хэц [бөө мөргөл]
бөө нарын хэрэглэдэг бүрээстэй тал хэнгэрэг бөөгийн хэц (бөөгийн тал хэнгэрэг).
чирвага [бөө мөргөл]
бөөгийн чимэг заслын нэгэн з(үйл үг)
эгжиглэх [бөө мөргөл]
бөө хүн цаасан зоосонд гиншин шивших, ямар нэг зүйлийг огцом аялгуулан ярих, унших.
эмгэлж [бөө мөргөл]
бөөгийн шашны ёсонд гаднаас гэрт оруулах түүхий идээний цээрийг тайлахаар хаалга үүдэнд өлгөдөг дүрс.