Бөө мөргөл
авгалдай [бөө мөргөл]
бөөгийн онгод сахиусны хүүхэлдэй дүрст баг авгалдайг нь хуулах (үнэн нүүр царайг нь илчлэх, багийг нь хуулах).
атаа [бөө мөргөл]
бөөгийн ёсны онголсон тэнгэрийн нэр атаа таван тэнгэр (бөөгийн таван тэнгэр).
атаат [бөө мөргөл]
атаа тэнгэр бүхий.
бөөлөх [бөө мөргөл]
бөө хүн онгодоо дуудах, урин залах, оршуулах зан үйл хийх (шилжсэн утга) дөвчигнөх, сүржигнэх.
буумал [бөө мөргөл]
бөөгийн онгод.
галбир [бөө мөргөл]
бөөгийн шашны сүнс сүлдний орчил хөдөлгөөн арын арван гурван галбир, өврийн дөчин есөн галбир (сүнс сүлдний байрлах орчил хөдөлгөөн).
гэц [бөө мөргөл]
бөө нарын хэрэглэдэг тал хэнгэрэг.
давай [бөө мөргөл]
эсгийгээр хайчлан хийж шүтдэг, бөө мөргөлийн ёсон дахь идээ хоолны эзэн сахиус.
дунрай [бөө мөргөл]
бөө мөргөлийн зан үйлд хэрэглэх нэгэн зүйл зэмсэг дунрайгаа шивших (бөө дунрайдаа үгийн хүч шингээх).
дурмас [бөө мөргөл]
бөө, удган нарын онгод урихдаа модонд уяж барих зүссэн нарийн цааснууд.
дүнгэр [бөө мөргөл]
бөөгийн хэлтгий, тал хэнгэрэг.
дүнгэрдэх [бөө мөргөл]
дүнгэр дэлдэх.
дүнгэрэг [бөө мөргөл]
бөөгийн хэц, тал хэнгэрэг дүнгэр .
ергэлдэй [бөө мөргөл]
бөөгийн нэг зүйл онгон сахиусны (нэр үг)
засвар [бөө мөргөл]
бөөгийн ёсны тайлга тахилгын үед сүлдэд өргөсөн өтөг бүрийн хүзүүнээс гурвыг авч гурвыг үлдээж, хоёр хаагаас дөрвөн өндрийг өтөгт оруулж, богино хавирга өвчүүг үлдээн, дотор цулаас хоёр бөөр, элэгтэй нь үлдээн зэхэх нь.
зүхэл [бөө мөргөл]
дээдсийн онгодын тахилга тамлага тамлах (бөө мөргөлийн ёсоор дээдсийн онгон шүтээнд тайлга тахилга өргөх) малын арьсыг толгой шийртэй нь хамт өвчиж аваад өндөр модонд өлгөж, харын тахилга хийх зан үйл аранга босгох үйлдэл.
лавир [бөө мөргөл]
бөөгийн бэлхүүсээр бүслэх чимэг.
малаан [бөө мөргөл]
бөөгийн тэнгэр эцэг малаан (мал сүрэгт ээлтэй онгон сахиус).
манаахан [бөө мөргөл]
бөөгийн ерэн есөн тэнгэрийн нэг, ан авыг тэтгэх тэнгэр.
манжиг [бөө мөргөл]
дархад бөөгийн манжлага, зүүсгэл.