Ёгт нэр, ёгтлол
сэрмэл [ёгт нэр, ёгтлол]
нэгийн тооны ёгт (нэр үг)
томорцог [ёгт нэр, ёгтлол]
(арьс) шувуу барих тор.
торомцог [ёгт нэр, ёгтлол]
(санаанаас цаашгүй хүн), цэцгийн томорцог (ёгт нэр, ёгтлол) (цэцгийн дохиур), ясны
тэнгэрийн шил [ёгт нэр, ёгтлол]
(бар, нохой), тэнгэрийн хас (ёгт нэр, ёгтлол) (туулай, тахиа), тэнгэрийн бариа (ёгт нэр, ёгтлол) (луу, бич), мөнх хөх тэнгэр (монголчуудын тэнгэрийг тахих, дээдлэн үзэх ёстой холбоотой хэллэг), муу зүгийн тэнгэр, хар зүгийн тэнгэр (бөө мөргөл) хуучир. (бөөгийн ёсонд хүнд муу хорлолыг хийдэг тэнгэр, онгод), сайн зүгийн тэнгэр буюу цагаан зүгийн тэнгэр (бөө мөргөл) хуучир. (бөөгийн ёсонд, хүнд тустай, сайн бүхнийг хийдэг тэнгэр онгод), хурмаст тэнгэр (үлгэр домогт гарах тэнгэр шүтээн), ерэн есөн тэнгэр (бөө мөргөл) (зүүн зүгийн буюу муу зүгийн дөчин дөрөв, баруун зүгийн буюу сайн зүгийн тавин таван тэнгэр гэдэг бөө мөргөлийн ойлголт), тэнгэрт байдаг бурхнаас урьтаж хажууд байдаг тэнэг туслах (зүйр үг) (юм болгоныг тэнгэр бурханд даатгах хэрэггүй) огторгуй, газрын дээд хэсэгт байх бидний нүднээ үзэгдэх агаар мандал тэнгэр дуугарах (цахилгаан цахиснаас дуу гарах), тэнгэр ниргэх (аянга буух), тэнгэр сэвхтэх (хэсэг хэсэг үүл түгэх), тэнгэр үүлсэх (тэнгэр үүлтэх), тэнгэр үүлтэх (тэнгэрт үүл бий болох), тэнгэр хаяарах (тэнгэрийн хаяагаар үүл сийрэх), тэнгэр хуйсагнах (их салхи гарах), тэнгэр цэлмэх (бүрхэг байсан тэнгэр цэлмэг болох) тэнгэрийн ван зурхай (уран, нарны аймгийн долоодахь гараг), тэнгэрийн дуу (аянга цахилгаан тэсрэлтийн дуу), тэнгэрийн заадас (тэнгэрийн заадал), тэнгэрийн заадал (тэнгэрийн оёдол), тэнгэрийн оёдол (шөнө үзэгдэх, огторгуйн гол мэт урт зураас хэлбэртэй цагаавтар нягт бяцхан одод), тэнгэрийн орой (агаар мандлын хамгийн алсын цэг), тэнгэрийн өнгө (а.хөх цэнхэр өнгө б.тэнгэрийн байдал), тэнгэрийн хаяа (тэнгэрийн хормой), тэнгэрийн хормой (үзэгдэх агаар тэнгэрийн зах), тэнгэрийн шиншигч хуучир. (зурхайч), тэнгэрт халих (хуучир.) (нас барах), тэнгэр болох (хуучир.) (нас барах, үхэх), тэнгэр огторгуй (хоршоо үг) (огторгуй, дэлхийн агаар мандал), газар тэнгэртэнгэр газар (хоршоо үг) (доор орших хөрс шороо болон дээр орших агаар мандал), агаар тэнгэр (хоршоо үг) (а.тэнгэр огторгуй б.цаг агаар), тэнгэр газар шиг (маш их ялгаатай, онхи өөр, эрс тэс, шал өөр), тэнгэр хаях (аз харих, бүтэл муу байх, ажил хэрэг бүтэмжгүй байх), тэнгэрийн оройгоор (чанга дуугаар), тэнгэрийн умдаг атгах (ховорхон аз завшаан тохиолдох), тэнгэрт гарах (мандах, нэрд гарах), тэнгэрт тултал магтах (хэмжээнээс нь хэтэртэл магтах, хэт дөвийлгөх), тэнгэрт тулах (а.хязгааргүй болох, хязгааргүй өндөрт гарах, өндөр авах б.(шилжсэн утга) юмны үнэ ихсэх), тэнгэрээс од шүүрэх (а.зальтай, маш овсгоотой б.ховорхон аз тохиох), тэнгэрээс унасан мэт (гэв гэнэт, санаандгүй, санамсаргүй байтал), тэнгэрээс од шүүрэх (маш их аз таарах), тэнгэрийн нэр барьж хараал хэлэх (цэцэн үг) (сайны дүр эсгэж муу зүйл хийх), орох
ялгуусан [ёгт нэр, ёгтлол]
хорин дөрвийн тооны ёгт нэр орон.