Эрдэнийн чулуу
анар [эрдэнийн чулуу]
ихэвчлэн хүрэн улаан, улаан, шаравтар өнгөтэй, олон талаар бадмаарагтай адил боловч, арай хүрэндүү болоод үзэмний шүүс мэт өнгөтэй, олон талст бүхий эрдэнийн чулуу нал эрдэнэ анар шигтгээ (нал эрдэнийн шигтгээ). анарваа(н) (нэр үг)(домог судлал, үлгэр домог) гоо үзэсгэлэнг соёрхон тэтгэгч монгол домгийн тэнгэр.
бадмаараг [эрдэнийн чулуу]
чанар хатуу, гэрэлд улаан туяа цацруулдаг нэгэн зүйл эрдэнийн чулуу, гоёл чимэглэлд хэрэглэнэ бадмаараг бөгж (бадмаараг шигтгээтэй бөгж), бадмаараг жинс (малгайн бадмаараг сампин).
биндэрьяа [эрдэнийн чулуу]
бүдэг ногоон, шар ногоон, шар, цэнхэр, хөх цэнхэр, хөхөвтөр туяатай, маш тунгалаг, нэн хатуу чанартай, гоёл чимэглэлийн зүйлд өргөн хэрэглэдэг эрдэнийн чулуу биндэрьяа шигтгээ (бөгжинд шигтгэсэн эрдэнийн чулуу), наран биндэрьяа (эрдэс судлал) (хөхөмдөг хар өнгөтэй эрдэнийн чулуу), ногоон биндэрьяа (эрдэс судлал) (харанхуйд олон өнгийн тэр тусмаа ногоон өнгийн гэрэл цацруулах эрдэнийн чулуу).
бриллиант [эрдэнийн чулуу]
алмаас (эрдэнийн чулуу)
гартаам [эрдэнийн чулуу]
нарийн цагаан судалтай хагас эрдэнийн чулуу гартаам хөөрөг (гартаам чулуугаар хийсэн хөөрөг).
доржпалам [эрдэнийн чулуу]
алмаас эрдэнийн чулуу.
ёо [эрдэнийн чулуу]
эрдэнийн чулуу ёо хас (маш гялгар гэрэлтэй хас).
индранил [эрдэнийн чулуу]
цэнхэр болон хөх өнгөтэй эрдэнийн чулуу.
маниа [эрдэнийн чулуу]
эрдэнийн чулууны нэг төрөл.
маниад [эрдэнийн чулуу]
нэг зүйл алт хатуу гялгар цайвар шаргал өнгөтэй үнэт төмөрлөг алт маниад (хоршоо үг) (цайвар шаргал өнгөтэй үнэт эрдэнэ).
номин [эрдэнийн чулуу]
хар хөх, гүн цэнхэр, ногоовтор хөх зэрэг өнгөтэй нэгэн зүйл эрдэс, есөн эрдэнийн нэг, гоёл чимэглэлд хэрэглэдэг номин чулуу (нэгэн зүйл эрдэнийн чулуу), номин хөх (хөх цэнхэр өнгө), номин цэнхэр (бага зэрэг ногоон өнгөний хольцтой цэнхэр), нутаг элс боловч өлгий,
цон [эрдэнийн чулуу]
улаан буюу улбар шар өнгөтэй нэг зүйл эрдэнийн чулуу, чун.
чулуу [эрдэнийн чулуу]
(үнэт чулуу), чулуу тавих (чулуугаар мэргэлэх зан үйл хийх), чулуун арслан (голдуу орд харшийн үүдэнд харуул хамгаалалтын бэлгэ тэмдэг болгон байрлуулдаг, чулуугаар хийсэн арслангийн дүрт баримал), чулуун бар (чулуугаар хийсэн бар), чулуун барч (чулуун дээр бар сийлэх хүн), чулуун барын хэвлэл хуучир. ((хэвлэлийн нэр томьёо.) цаасыг хавтгай чулуун хэвэн дээр тавьж дарах аргаар дардас гаргадаг хэвлэлийн эртний арга), чулуун давс (чулуу мэт хатуу давс, жамц давс), чулуун зэвсэг (түүхэн үг, түүхийн нэр томьёо) (эртний хүмүүсийн чулуугаар хийсэн зэр зэвсэг, хөдөлмөрийн багаж), чулуун зэвсгийн дурсгал (түүхэн үг, түүхийн нэр томьёо) (чулуун зэвсгийн үеийн хүний гараар бүтсэн, түүний хөдөлмөрийн үр дүн шингэсэн бүх зүйлс), чулуун зэвсгийн үе (түүхэн үг, түүхийн нэр томьёо) (хүн төрөлхтний хөгжлийн нэн эртний үе хөдөлмөрийн зэвсгийг чулуу, мод, ясаар хийдэг байжээ чулуун зэвсгийн үе ойролцоогоор . сая гаруйгаас мянган жилийн өмнөх үеийг хамаардаг), чулуун мандал (газар зүй, газар судлал) (газрын царцдас, цавгийн дээд хэсгийг хамарсан дэлхийн гадаад хатуу гадарга), чулуун ногоц (зурах, сийлэхэд хэрэглэх нэг зүйл будаг), чулуун нүүрс (нүүрсжилт өндөртэй, шатах хатуу түлш түлш эрчим хүч, химийн үйлдвэрийн түүхий эд болдог), чулуун нүүрсний уурхай (чулуун нүүрс олборлох орд газар), чулуун самбар хуучир. (чулуугаар хийсэн самбар), чулуун хөгц (нэгэн зүйл хөх будаг), чулуун шунх хуучир. (чулуугаар хийсэн нэг зүйл будаг), бага чулуугаар их чулуу хөдөлгөх (бага зардал гаргаж их ашиг олох), өөдөө хаясан чулуу өөрийн толгой дээр (өөрийн хийсэн муу үйл өөртөө эргэж буудаг), усанд хаясан чулуу шиг (ямарч сураг ажиггүй болох), чулуу болгох (а.хуучир. хэргэм зэрэг нэмэх б.дарсан нөөсөн эд юмаа үнэд хүргэж худалдах), чулуу хаях (хоёр хүний хооронд хов хутгах, яс хаях), чулуу хөөлгөх (хуурч мэхлэх, бүтэхгүй зүйлийн араас хөөцөлдүүлэх), чулуу хөөх (юманд хууртах, буруу явах) булш, хөшөө дурсгалд зориулан босгосон чулуулаг булшны чулуу (булшинд зориулан босгосон чулуулаг), чулуун хөшөө (чулуугаар босгосон хөшөө), чулууны бичээс (чулуун дээр бичсэн бичиг дурсгал) (шилжсэн утга) хатуу сэтгэлтэй, айдаггүй чулуун зүрх (хатуу сэтгэл), чулуун зүрхтэй (а.хатуу зоригтой, айдаггүй б.хатуу сэтгэлтэй, өрөвдөх сэтгэлгүй) хүн, амьтны биед үүссэн хатуулаг зүйл бөөрний чулуу (анагаах ухаан) (бөөрний тэвш зэрэгт шээсний эрдэс хуримталж, нягтших эмгэг). чулуу(н) чулуун дэгдээ (амьтан судлал) (далайд орших, хавтгай биетэй, өрөөсөн талдаа нүдтэй нэгэн зүйл загас).