Тэмдэг нэр
доргомж [тэмдэг нэр]
сул дорой, даруу зан байдал, доромж доргомж хүн (даруу хүн).
доргон [тэмдэг нэр]
бядуу, ядуу тарчиг.
дорд [тэмдэг нэр]
юмны доор угсаа сурвалжгүй ядуу ард, хамжлага, доорд дорд ард (харц ард), дорд албат (бага тушаалын албат), дорд хамжлага (угсаа сурвалжгүй ядуу ард), дорд үзэгдэх (муу үзэгдэх), дорд мунхаг (хоршоо үг) (а.адгийн тэнэг б.өөрийгөө үл дөвийлгөх эрхэмсэг найруулгын үг),
дордгор [тэмдэг нэр]
дардгар, дорсгор, дорвогор дордгор уруул (дорвогор уруул).
дориун [тэмдэг нэр]
нэлээд сайн, зэгсэн овоо, бузгай сайн дориун байшин (аятайхан сайн байшин), дориун хүн (а.хүн чанартай хүн б.чадварлаг хүн), дориун ширүүнширүүн дориун (хоршоо үг) (а.огцом түргэн, гавшгай б.хэрцгий хэвцэг, нийцгүй хатуу).
дорнод [тэмдэг нэр]
дорно зүг дорно зүгт байгаа ойрх дорнод (арабын улсууд) дорнод аймаг дорнодын хүн (дорнод аймгийн харъяат хүн), дорнодын зам (дорнод аймаг чиглэсэн зам).
дорой [тэмдэг нэр]
сул буурай, ядуу доожоогүй байдал сул дорой (хоршоо үг) (тэнхээ тамир муутай, үлбэгэр),
доромж [тэмдэг нэр]
даруу, номхон, дорой, доожоо муутай доромж болох (хүлцэнгүй болох), доромж үзэх (дорой, буурай гэж үзэх), үгээгүй доромж (хоршоо үг) (туйлын ядуу дорд).
дорсгой [тэмдэг нэр]
гадагш цоройж илүү гарсан нь дорсгой шүд (орсгой шүд), орсгой дорсгой (хоршоо үг) (юмны нааш цааш илүү гарч зөрсөн байдал).
дорсгор [тэмдэг нэр]
дорсгой дорсгор шүд (дорсойж, илүү гарсан шүд), орсгор дорсгор (хоршоо үг) (юмны гадагш цоройн илүү гарсан байдал).
дорх [тэмдэг нэр]
дор буй газар дорх баялаг (газрын хэвлийн баялаг) хойнох дорх зүйл (хойнох зүйл) (шилжсэн утга) амар, хялбар, дуулгавартай дор нь байгаа гарын дорх хүн (өөрийн нь аяыг харагч, захирагдагч этгээд), гарын дорх юм (а.хийхэд амар хялбар зүйл б.үнэ цэнтэй биш аар саар зүйл).
дорхон [тэмдэг нэр]
арай дор.
дотно [тэмдэг нэр]
дотор, дотоод гадна дотно (хоршоо үг) (гадаад дотоод тал), дотно гадна (хоршоо үг) (гадна дотно).
дотно [тэмдэг нэр]
бусдаас илүү хүндэтгэн үзэх, нөхөрсөг, элэгсэг ханддаг хүн дотно байх (найрсаг элгэмсүү байх), дотно анд (хамгийн итгэлт анд), ойр дотно (хоршоо үг) (санаа сэтгэл таарсан, элгэмсүү харилцаатай), энхрий дотно (хоршоо үг) (ялдмаар хайрлан хүндэтгэх нь).
дотносог [тэмдэг нэр]
хүнтэй элгэмсүү дотно харьцахыг хүсэгч, эв найртай, элэгсэг дотносог хүн (эв найртай, элэгсэг хүн).
дотоод [тэмдэг нэр]
гадаад гэдгийн эсрэг, юмны доторх дотоод гогцоо (малгайны оройн дотор хадаж барих оосор), дотоод нугарал (хэл шинжлэл)(үгийн язгуурын аль нэг авиа сэлгэн хэл зүйн утга өөрчлөх ёсон), дотоод сэтгэл (бодол санаа), дотоод хормой (монгод дээлийн хормой гадаад хормойн дотуур зөрсөн хэсэг), дотоод энгэр (дээлийн дотоод хормойн дээд хэсэг), дотоод хэл шинжлэл (хэл шинжлэл)(хэл, хэлний нэгжийн дотоод тогтолцооны хэлбэр, харьцааг судалдаг хэл шинжлэлийн салбар), дотоод хэлэхүй (хэл шинжлэл)(а.өөртөө хандсан хэлэхүй, дотоод хөтөлбөр гэж нэрлэдэг гадагш илэрхийлээгүй хүүрнэл б.амаа хөдөлгөж авиа гаргалгүй дотроо ярих дотоод хэлэхүйг судлах нь сэтгэхүйн зүй тогтол, хэлэхүйтэй ямар харьцаатайг ойлгоход тус дөхөм болдог), дотоод шаталтын хөдөлгүүр (ажлын хөндийдөө шатсан түлшний химийн энергийн хэсгийг механик энергид хувиргадаг дулааны хөдөлгүүр), дотоод шүүрлийн булчирхай (анагаах ухаан) (цус руу даавар ялгаруулах үүрэгтэй булчирхай), гадаад дотоод (хоршоо үг) (а.дотор гадны аль алин нь б.эх орон хийгээд харь гүрэн) амин хувийн, өөр зуурын дотоод амьдрал (амин хувийн үйл ажиллагаа), дотоод бодлого (дотооддоо хэрэгжүүлэх үйл ажиллагааны ерөнхий чиг шугам), дотоод дүрэм (албан байгууллагын дотооддоо баримтлан мөрдөх журам), дотоод нөөц (а.албан байгууллагын доторх нөөц бололцоо б.дотоод ажилд хэрэглэхээр нөөсөн хуримтлал), дотоод хэрэг (зөвхөн дотоодод хамаатай үйл), дотоодын хэрэгцээ (дотоодод шаардагдаж буй эрэлт хэрэгцээ), дотоод явдлын яам хуучир. (улсын доторх нууц хэргийг сахин хамгаалах, аюулаас урьдчилан сэргийлэх яам), дотоод монгол (өвөр монгол).
дотуурх [тэмдэг нэр]
дотуур бий зүйлс гадуурх дотуурх (хоршоо үг) (а.гадуур болон дотуур буй б.гадна дотнын).
дохигор [тэмдэг нэр]
өндөр нарийхан, бөхгөр дохигор урт мод (нахийж бөгтийсөн урт мод), дохигор мохигор (хоршоо үг) (дохийж мохийсон юм).
дохир [тэмдэг нэр]
ерөөс дохигор дохир хуруутай хүн (махийсан хуруутай хүн).
дөвчин [тэмдэг нэр]
сагсуу, ойворгон.