Тэмдэг нэр
үрт [тэмдэг нэр]
үр хүүхэд бүхий үрт хүн өөдөлдөг, үндэст мод навчилдаг (зүйр үг) (үр хүүхэд юунаас эрхэм).
үрт [тэмдэг нэр]
үр бүхий үрт жимс (зөөлөн хальс бүхий үр нь тусгай хүүдийд байрласан жимсний ургамал), үрт навч (хөвөөгөөрөө нийлж юмуу бусад үрт навчтайгаа үрийн орны үрэвчийг үүсгэгч навч), үрт ургамал (үрээр үржигч дээд ургамал), үрт хөвөн (түүж аваад үрийг нь арилгаагүй хөвөн).
үрчгий [тэмдэг нэр]
үрчгэр, арчгар.
үрчгэр [тэмдэг нэр]
үрчийсэн юм үрчгэр хувцас (үнгэгдэж муухай болсон хувцас), үрчгэр нүүр (үрчлээ атираа болсон нүүр), үрчгэр магнай (үрчлээ болсон магнай).
үрчлээт [тэмдэг нэр]
үрчлээ бүхий.
үрчлээт [тэмдэг нэр]
үрчлээ бүхий үрчлээт нүүр (үрчлээ бүхий нүүр).
үрэлгэн [тэмдэг нэр]
үрэх зантай, гар султай үрэлгэн хүн (мөнгө их үрэх зантай хүн, мөнгө байлгадаггүй хүн).
үрэлгэч [тэмдэг нэр]
үрэлгэн.
үрэлт [тэмдэг нэр]
үрэл бүхий.
үрэлхэг [тэмдэг нэр]
үр жимс сайтай, үр жимс ихтэй үрэлхэг хулс (ургамал судлал) (байдал хулс мэт, улаан буурцаг хонгорцоглож ургадаг нэгэн зүйл мод), үрэлхэг цэцэг (ургамал судлал) (цэцгийн өнгө хүрэн улаан, найм есөн хэлтэстэй, цэцэг зулгарч, тоорцог хонгорцоглон үрлэдэг).
үрэм [тэмдэг нэр]
чанар сул, авд бөмнөлдөхгүй нунтаг юм үрэм шороо (үржил шим муу шороо).
үрэмтгий [тэмдэг нэр]
мөнгө элдэв эдийг үрэх зантай, үрж зарах нь их.
үрэмтгий [тэмдэг нэр]
үрж холгох нь их.
үрэмхий [тэмдэг нэр]
үрэмтгий, үрэн таран хийх зантай үрэмхий хүн (хайр гамгүй үрэн таран хийх зантай хүн).
үслэг [тэмдэг нэр]
үс сайтай, үс ихтэй, үс арвин, үс сайхантай, сахлаг үслэг ан (улс ардын аж ахуйд үнэт үс нийлүүлэх чиглэлээр агнадаг зэрлэг болон үржүүлгийн хөхтөн амьтан), үслэг ангийн аж ахуй (үслэг амьтныг үржүүлж улс ардын аж ахуйд ашиглах салбар), үслэг эдлэл (ангийн үс арьсаар хийсэн эдлэл), үслэг бөс (багавтар үстэй бөс), үслэг хуруу (үс ихтэй хуруу) үс шиг, үс маягийн үслэг ургамал (үс маягийн зүйлтэй ургамал).
үсрэнгүй [тэмдэг нэр]
үсэрсэн байдалтай, үсрэх мэт огцом, маш сайн үсрэнгүй хөгжил (маш хурдацтай хөгжил), үсрэнгүй амжилт (огцом амжилт).
үст [тэмдэг нэр]
үс бүхий үст өрмөг (өнгөн талд нь үс гаргаж нэхсэн нэхмэл бараа), үст хорхой (амьтан судлал) (биедээ үстэй өт) сор сайт ангийн арьс үст ан (үнэг, булга зэрэг үнэ ихтэй үс бүхий ан), үст алба хуучир. (үнэт арьсаар барих алба), үст дургана (ургамал судлал) (сүү шиг цагаан шүүстэй, иш навч нь хатуу үстэй, цайвар ногоон цэцэгтэй тураг мод).
үсхий [тэмдэг нэр]
үс ихтэй, үслэг.
үсчүүр [тэмдэг нэр]
үсчсэн юм, үсчих зүйл үсчин хашгичих зантай хүн. үсэг (нэр үг)(хэл шинжлэл)аль нэгэн бичгийн үндсэн махбод болох цагаан толгойн тэмдгүүд үсэг өрөгч (хуучин (хэвлэлийн нэр томьёо.) ажиллагаанд байсан ном бичиг (хэвлэлийн нэр томьёо.)эд үсгийн хэвийг нийлүүлэн өрөх хүн), үсэг холбох (уншиж сурах), үсэг хянагч (хэвлэлийн газар хэвлэсэн бичиг номын алдаа мадгийг хянадаг хүн), үсгийн дүрэм (үсгийг зөв холбон бичих дүрэм, зөв бичих дүрэм), үсгийн хэв (а.үсгийн бар б.үсгийн хэлбэр), үсгийн хэлбэр (үсгийг янз бүрээр бичих хэв, жишээ нь, дармал, бичмэл, хэвтээ, босоо гэх мэт), гарын үсэг (тухайн хүний үйлдсэнийг баталгаажуулах гараараа бичсэн өөрийн нэр), дүрс үсэг (дүрсээр тэмдэглэх үсэг), монгол үсэг (монголчуудын зохиож хэрэглэж уйгаржин монгол, дөрвөлжин, тод, соёмбо, вагиндра, крилл зэрэг бичиг), том үсэг (өгүүлбэр эхлэх зэрэгт хэрэглэх хэмжээгээр том үсэг), шинэ үсэг (кириллийн үсгээс уламжлан авсан монгол үсэг), шинэ үсэгт тайлагдах (шинэ бичиг сурах), үсэг бичигбичиг үсэг (хоршоо үг) (үг хэлийг тэмдэглэж олон түмэнд болон хойч үедээ уламжлах харилцааны тэмдгийн систем), үсэг ном (хоршоо үг) (эрдэм мэдлэг), үсэг бичгээр гэгээрдэг, сүсэг бишрэлээр мунхардаг (зүйр үг) (ном үзээгүй хүн мунхаг болдог) хуучир. үзэг үсгийн найрлага (үзгийн найрлага).
үсэгт [тэмдэг нэр]
үсэг бүхий.