Тэмдэг нэр
уусамтгай [тэмдэг нэр]
уусах онцлогтой.
уутат [тэмдэг нэр]
уут бүхий, ууттан уутат амьтан (өөрийн биеэд байх уут мэт зүйлд үр төлөө агуулан өсгөн бойжуулдаг амьтан), уутат чоно (амьтан судлал) (бүх биеэрээ эржгэр богино үстэй, ар нуруу нь саарал бор, өвөр нь цайвар бөгөөд хоёр хажуугаар хөндлөн зурвастай нэгэн зүйл ууттан амьтан), уутат мөөг (ургамал судлал) (олон эст ургал бие, үрцэрийн уут бүхий дээд мөөгийн ангид багтдаг мөөг хөрсөн дэх ургамлын үлдэгдэл, хүнс тэжээлийн шавхруу мэтэд үжээслэх юмуу хүн, амьтанд шимэгчлэн ургадаг).
уутач [тэмдэг нэр]
хүний хураасан юмыг учир мэдэлцэн авч шингүүлэх этгээд хулгайн уутач (бусдын хулгайлсан эд зүйлийг нуун дарж, хуваалцан шингээх хамсаатан).
уухичаа [тэмдэг нэр]
уухилах зантай уухичаа хүн (уухилах зантай хүн).
ууч [тэмдэг нэр]
санаа мэдэл агуу их, өршөөнгүй, энэрэлтэй ууч тусч (хоршоо үг) (энэрэнгүй тусч).
уушгит [тэмдэг нэр]
уушги бүхий.
ухаа [тэмдэг нэр]
цайвардуу гэрэлтэй улаан өнгө.
ухаагч [тэмдэг нэр]
эм малын ухаа зүсэм ухаагч үнээ (ухаа зүстэй үнээ).
ухаалаг [тэмдэг нэр]
ухаан сайтай, сэргэлэн, авъяаслаг ухаалаг хүн (ухаан сайтай хүн) арга самбаатай. ухаалах ухаан гаргах, арга ухаан сийлэх яаж ч ухаалаад ухаан хүрэхгүй (яаж ч ухаан сийлэх гээд ухаан хүрэхгүй), надад нэг унаа олж өгөхийг ухаалаарай (надад нэг унаа олж өгөхийг бодоорой, ямар нэг аргаар унаа олж өгөөрэй) ухаан хэрэглэж бусдыг төөрөгдүүлэх, хуурах түүнийг ухаалчихъя (түүнийг нэг арга ухаан олж байгаад хуурчихъя).
ухаант [тэмдэг нэр]
ухаан бүхий ухаант хүн (а.сэтгэхүй, оюун ухаантай хүн б.ухаалаг, ухаантай хүн), ухаант хүн арга сэдэж суухад, усан тэнэг уухилж аахилах (зүйр үг) (ухаантай хүн арга эвийг олох, ухаан муут өөрийн биеийг зовоох), ухаант цагаан шувуу (амьтан судлал) (цагаан гургуул).
ухаантай [тэмдэг нэр]
ухаан сайтай, сэргэлэн гойд ухаантай (оюун сэтгэлгээгээр гоцолсон), гүехэн ухаантай (бодол оюун муутай, өнгөц бодож дүгнэдэг), ухаантай хөдлөх (хашир, ул суурьтай хийх), ухаантай хүн (өөрийн уураг тархийг сайн ажиллуулдаг, юмны арга эвийг сайн олдог, юмны учир зүйг мэддэг хүн), гүйх ухаантай (юмыг түргэн сэтгэдэг, сэргэлэн), ухаантай хүнийг үгээр, ууртай хүнийг эвээр (зүйр үг) (хүний зан араншинд тохируулж харьцах), ухаантай хүн ойлгуулах, мунхаг хүн будлиулах (зүйр үг) (мунхаг хүний үгийг дагах осолтой, хүнийг ухаанаар нь дүгнэж болно) ухаан эрүүл, согтуу биш согтуу хүн сохор ухаантай (зүйр үг) (согтуу ч гэсэн бүх ухаанаа уугаагүй) учиртай санаатай хоол хийсэн ухаантай (хоол хийсэн санаатай, хоол хийсэн болох), ямар ухаантай юм бэ (ямар учиртай юм бэ).
ухаархаг [тэмдэг нэр]
ухаалаг, ухаан ихтэй.
ухаархаг [тэмдэг нэр]
ухаа толгод ихтэй ухаархаг газар (ухаа ихтэй газар).
ухам [тэмдэг нэр]
ухаж авсан юм ухам им (малын чихний үзүүрээс хагас дугуй ухаж авсан им, заримдаа онь гэж нэрлэдэг, дотроо үзүүр хойноосоо ухам, дундаасаа ухам, араасаа ухам, өмнөөсөө ганзагатай, хойноосоо ухам гэх мэт олон янз байдаг).
ухамсарт [тэмдэг нэр]
ухамсар бүхий ухамсарт амьдрал (танин мэдэж, сэрж мэдэрснээс хойших бүх амьдрал).
ухамсартай [тэмдэг нэр]
ухамсар сайтай, ухаан мэдлэг сайтай ухамсартай хүн (ухамсар сайтай, юм үзэгдлийг задлан шинжилж, танин мэдэх чадвар сайтай хүн) ухаан бодолдоо зөв таньж ойлгосон.
ухамхай [тэмдэг нэр]
ухах төнхөх зантай.
ухиламтгай [тэмдэг нэр]
уйлах нь олонтоо, байнга уйл(дагавар үг)
ухмал [тэмдэг нэр]
нэгэнт ухсан юм ухмал аяга (ухаж хийсэн аяга), ухмал онгоц (ухаж хийсэн мал услах онгоц), ухмал уур (ухаж хийсэн цай нүдэж буталдаг уур), ухмал хувин (ухаж хийсэн хувин).
ухруу [тэмдэг нэр]
ухрах няцах зантай ухруу хойрго (ажил явдалд хөшүүн, залхуу).